Εκπαιδευτικοί: Γιατί απεργούμε στις 9 Ιούνη

ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓOYME  ΣΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΗ

ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ

Το δημόσιο σχολείο δέχεται επίθεση! Πρόκειται για την πλέον αντιδραστική και βίαιη αναδιάρθρωση που επιχειρήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου, η οποία χτυπά απευθείας στην καρδιά των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, σε μια επιχείρηση προσαρμογής του σχολείου στις ανάγκες της  ελεύθερης αγοράς, με βασικό πολιορκητικό κριό το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, που κατατέθηκε και οδεύει για ψήφιση στη Βουλή στις 10/6. Ο κόσμος της εκπαίδευσης βρίσκεται για άλλη μια φορά στις επάλξεις για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και σ΄αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν περιθώρια για υποχωρήσεις. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμμετείχαν δυναμικά σε μαχητικές διαδηλώσεις το τελευταίο διάστημα οδηγώντας το εκπαιδευτικό κίνημα στην κρίσιμη αναμέτρηση της ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις 9 Ιουνίου. Σ΄αυτήν την ΑΠΕΡΓΙΑ δε χωράνε διλήμματα. Το δίλημμα είναι ένα και σαφές: ή δημόσιο σχολείο ή κρανίου τόπος.

Στις 9 ΙΟΥΝΙΟΥ ΑΠΕΡΓΩ 

• Απεργώ για τα εργασιακά μου δικαιώματα που τσαλαπατήθηκαν βάναυσα, όσο με κρατούσαν φυλακισμένο στην καραντίνα. Γιατί σε μια νύχτα με μετέτρεψαν από εκπαιδευτικό σε ανεκπαίδευτο σκληρά τηλεργαζόμενο που άκουγα από τα ΜΜΕ πόσο τεμπέλης είμαι.

• Απεργώ γιατί αντιστέκομαι στο αυταρχικό, αναχρονιστικό και αντιδραστικό  πολυνομοσχέδιο που καρατομεί όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αυτό που η κυβέρνηση μας έφερε με το έτσι θέλω μέσα στην καραντίνα σε προσχηματική διαβούλευση και τώρα βρίσκεται προ ψήφισης, σε σικέ συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Συγκέντρωση 26 Μάη – Γενική Συνέλευση 28 Μάη – Κριτική στην ΟΛΜΕ

• ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ, ΤΡΙΤΗ 26/5

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ 19.00 ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ)

 

• ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!!!

 

• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΗΤΤΑ!

 

• ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ,

ΠΕΜΠΤΗ 28/5 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

Οι δράσεις και κινητοποιήσεις που άρχισαν από τις 16 Απρίλη με αποφάσεις από τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, οδήγησαν στα μαζικά και με παλμό πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια την Παρασκευή 8, Τετάρτη 13 και Τρίτη 19 Μάη, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις σε όλη τη χώρα, με χιλιάδες εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και φοιτητές. Αποτελούν την απάντηση του λαϊκού κινήματος, ότι τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης μπορούν να ανακοπούν και να μην περάσουν.

Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τον αναβρασμό που επικρατεί στον χώρο της εκπαίδευσης  και αφού με την αυταρχική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της δεν κατάφερε να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς και το εκπαιδευτικό κίνημα, αναπροσαρμόζει την τακτική της, για να προωθήσει άμεσα το συνολικό της σχέδιο για ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Η πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος έχει προκαλέσει ήδη υποχωρήσεις της υπουργού Παιδείας, αποδεικνύοντας πως ο μαζικός αποφασιστικός αγώνας μπορεί να επιφέρει ρήγματα στην κυβερνητική πολιτική, να αποσπάσει νίκες και να την ανατρέψει. Οι όποιες υποχωρήσεις της κυβέρνησης πρέπει να αποδειχθούν. Οι αγώνες επιβάλλεται να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν για την πλήρη απόσυρση του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου.

Για το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο και την Πρωτομαγιά

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ,

ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!

ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΝΟΕΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!

Την Πέμπτη 30 Απρίλη συμμετέχουμε και καλούμε στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις

από ΟΛΜΕ στη 1μμ στη Βουλή

και την Παρασκευή 1η Μάη για την Εργατική Πρωτομαγιά στις 11.30πμ στην Πλατεία Σαπφούς!

«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια
που κανένας δεν είχε ξαναδεί
και βρωμούσε νέες μυρωδιές σαπίλας
που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει».
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού επέβαλε το καθεστώς του κοινωνικού εγκλεισμού ως το μοναδικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, εγκαταλείποντας τα νοσοκομεία και το προσωπικό στη μοίρα τους και στην υπεράνθρωπη προσπάθεια των ιδίων, αφού επιχείρησε να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, βγάζει στη διαβούλευση και άμεσα για ψήφιση ένα αντιδραστικότατο πολυνομοσχέδιο που αφορά όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και επιδιώκει να πλήξει καίρια τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα μαθητών και εκπαιδευτικών, αλλά και να επιφέρει ένα τεράστιο χτύπημα στο δημόσιο σχολείο.  Συνεχίζοντας τις μεθόδους των προηγούμενων κυβερνήσεων να επιλέγουν τις διακοπές για να κατεβάσουν αντιδραστικά νομοσχέδια, όπως, μόνο τον τελευταίο χρόνο, συνέβηκε με την ψήφιση  του προσοντολογίου-λαιμητόμου του ΣΥΡΙΖΑ (Γενάρης ‘19), του ν. Γαβρόγλου (Μ. Τρίτη ΄19, συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, αλλαγές στο Λύκειο και στις πανελλαδικές κ.ά), την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου (καλοκαίρι ΄19) από τη ΝΔ, τώρα προσπαθεί να περάσει το πολυνομοσχέδιο όσο γίνεται πιο ανώδυνα, σε μια περίοδο που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν Γενικές συνελεύσεις, ενημερώσεις, απεργίες και μαζικά συλλαλητήρια.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Για τη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με τον Γαβρόγλου και η ντρίπλα για το Νέο Λύκειο

 

Αθήνα 16/9/2017

Η κυβέρνηση καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμφωνήσουν για ένα Λύκειο που θα παρέχει λιγότερη γνώση, θα έχει λιγότερους μαθητές, θα εργάζονται λιγότεροι καθηγητές, θα έχει περισσότερες εξετάσεις, και θα αξιολογείται με βάση τις επιδόσεις των μαθητών.

Στη  συνάντηση με  το  Δ.Σ της ΟΛΜΕ, την Πέμπτη 14/9/2017, ο Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  όχι μόνο δεν  έδωσε καμιά θετική απάντηση  στα οξυμμένα και επείγοντα προβλήματα του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών, αλλά επιχείρησε για άλλη μια φορά να αξιοποιήσει επικοινωνιακά τη συνάντηση αυτή για την καλλιέργεια κλίματος συναίνεσης  και διαλόγου προκειμένου να υλοποιήσει το αντιδραστικό σχέδιο για το Νέο Λύκειο που εξήγγειλε ο ίδιος και  ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ.

Οι «φιλοφρονήσεις» προς το Δ.Σ της ΟΛΜΕ συνοδεύτηκαν από την άρνηση του να  γίνει ουσιαστική συζήτηση για το Λύκειο γιατί επιδιώκει να γίνει μια ανταλλαγή απόψεων σε βάθος και συζήτηση με την ΟΛΜΕ  για αυτό,  προτείνοντας  να φτιαχτεί μια ομάδα εργασίας με το Δ.Σ της ΟΛΜΕ (!!!),  για να συζητηθεί αποκλειστικά το θέμα του Λυκείου.

Στις διαπιστώσεις μας ότι οι βασικοί άξονες του νέου Λυκείου έχουν εξαγγελθεί και άρα η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει από μηδενική βάση και πως το σχέδιο για το Λύκειο θα προκαλέσει νέα εκρηκτικά  πλεονάσματα, εκπαιδευτικών οι απαντήσεις ήταν γενικόλογες και ασαφείς. Ήταν δε χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Γ.Γ του Υπουργείου Παιδείας ότι βλέπουν τους καθηγητές σε επίπεδο περιφέρειας.

Η ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα την οποία κρύβει, αλλά εφαρμόζει ήδη, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας

 

Της Συντακτικής Επιτροπής του Σελιδοδείκτη*

 

Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2017 το υπουργείο Παιδείας έχει στα χέρια του την ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η έκθεση, αν και δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του ΟΟΣΑ[1], κατά ένα παράξενο τρόπο παραμένει κρυφή από την ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς μέχρι τώρα έχουν παρουσιαστεί μόνο επιμέρους πλευρές της μέσω επιλεκτικών διαρροών από τον κυβερνητικό τύπο[2]  ενώ το Υπ. Παιδείας ισχυρίζεται ακόμα και στις επίσημες συναντήσεις του με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ – ΔΟΕ) ότι δεν την γνωρίζει και την αναμένει!

Στο παρόν άρθρο θα επικεντρωθούμε συνοπτικά στους βασικούς άξονες των προτάσεων του ΟΟΣΑ για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και θα εξετάσουμε στη βάση αυτής της παρουσίασης δύο κρίσιμες -κατά τη γνώμη μας- διαστάσεις, αφενός τον βαθμό συμμόρφωσης του υπουργείου στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ΟΟΣΑ και αφετέρου τον βαθμό διαφοροποίησης της σημερινής ενδιάμεσης έκθεσης του ΟΟΣΑ, σε σχέση με τις προτάσεις που ο ίδιος είχε καταθέσει το 2011. Οι δύο διαστάσεις ασφαλώς αλληλοδιαπλέκονται κι είναι κρίσιμες για την κατανόηση των γενικότερων πολιτικών σχεδιασμών των αστικών δυνάμεων στο πεδίο του σχολείου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κι ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας ισχυρίζονται ότι ο ρόλος του ΟΟΣΑ είναι απλά συμβουλευτικός κι όχι δεσμευτικός και ταυτόχρονα ότι η νέα έκθεση δεν μπορεί παρά να λαμβάνει υπόψη της τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και την ελληνική κοινωνία μετά το 2015.

Θυμίζουμε ότι η έκθεση ΟΟΣΑ του 2011 αποτέλεσε μια σημαντική τομή για την ελληνική εκπαίδευση. Η εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων από το 2011 και μετά βασίστηκε πάνω στις πολύ συγκεκριμένες, νεοφιλελεύθερης κοπής, προτάσεις του ΟΟΣΑ. Ο εξορθολογισμός του σχολικού δικτύου διαμέσου μαζικών συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολικών μονάδων, η θεσμοθέτηση ανεξάρτητων αρχών αξιολόγησης σχολείων και πανεπιστημίων (ΑΔΙΠΠΔΕ-ΑΔΙΠ), το Π.Δ. 152 για την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, η αύξηση του διδακτικού ωραρίου, οι διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών και ο νόμος πλαίσιο για τα πανεπιστήμια αποτελούν μερικές μόνο εξειδικεύσεις της έκθεσης ΟΟΣΑ του 2011 για την ελληνική εκπαίδευση. Επομένως, κάθε άλλο παρά  συμβουλευτικό / τεχνοκρατικό ρόλο είχε ο ΟΟΣΑ τα τελευταία 6 χρόνια στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Ένα αμερικάνικο ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης

του Γιώργου Καλημερίδη

Τον περασμένο Νοέμβριο στην πολιτεία της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοψήφισμα για το αν θα έπρεπε να επεκταθούν τα λεγόμενα charter schools. Αν και παράδοξο για τα ελληνικά δεδομένα να γίνεται δημοψήφισμα για ζητήματα εκπαιδευτικής πολιτικής, το συγκεκριμένο δημοψήφισμα πήρε μεγάλες πολιτικές διαστάσεις, φτάνει να αναλογιστούμε ότι ψήφισαν περίπου 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι και ξοδεύτηκαν 40 εκατ. δολάρια για την εκλογική καμπάνια των δύο αντίπαλων στρατοπέδων που είναι και το υψηλότερο ιστορικά για τη συγκεκριμένη πολιτεία. Το ερώτημα, αν και παραπλανητικό, καθώς δεν αφορούσε συνολικά την πολιτική απέναντι στα charter schools, αλλά τη δημιουργία ή όχι 12 καινούριων charters, μετατράπηκε σε μια συνολική πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της επιχειρηματικής δράσης στα σχολεία και των εκπαιδευτικών σωματείων και των συλλογικοτήτων που υπερασπίζονται το δημόσιο σχολείο και βλέπουν τη μόρφωση ως συλλογικό κοινωνικό δικαίωμα.

Τα charter schools, δηλαδή σχολεία δημόσιας χρηματοδοτήσης αλλά ιδιωτικού επιχειρηματικού ελέγχου, αποτελούν την αιχμή του δόρατος του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού, ενώ στις ΗΠΑ, ειδικότερα, ισχυρά καπιταλιστικά συγκροτήματα, όπως το  ίδρυμα Melinda & Bill Gates και το Walton Education Foundation είναι βασικοί υποστηρικτές τους. Το γεγονός ότι μεγιστάνες  του κεφαλαίου, των οποίων το εισόδημα ισοδυναμεί συχνά με το ΑΕΠ ολόκληρων χωρών, είναι υποστηρικτές των συγκεκριμένων σχολείων είναι ενδεικτικό των ενδιαφερόντων του κεφαλαίου για το δημόσιο σχολείο και την καπιταλιστική αναδιάρθρωσή του. Αντίστοιχα, σε πολιτικό επίπεδο, το κίνημα των charter schools έχει διακομματική πολιτική υποστήριξη, καθώς και τα δύο τελευταία μεγάλα ομοσπονδιακά εκπαιδευτικά προγράμματα το No Child Left Behind (NCLF) και το Race to the Top των κυβερνήσεων Μπους και Ομπάμα στόχευαν στην επέκταση των συγκεκριμένων σχολείων.

Το αναπάντεχο αποτέλεσμα και η συντριπτική νίκη του ΟΧΙ, των υποστηρικτών δηλαδή του δημόσιου σχολείου,  με 62%,  αποτελεί, από αυτή την άποψη, μια  μεγάλη ήττα των καπιταλιστικών δυνάμεων στις ΗΠΑ στο πεδίο του σχολείου, αλλά και του αμερικάνικου πολιτικού κατεστημένου τόσο της συγκεκριμένης πολιτείας, όσο και ευρύτερα. Μια ήττα που κατά τη γνώμη μας έχει ένα ευρύτερο διεθνές ενδιαφέρον και αξίζει να απασχολήσει λίγο περισότερο τις δυνάμεις εκείνες που μάχονται για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου για όλα τα παιδιά της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Σε μεγάλο βαθμό, όπως θα ισχυριστούμε και παρακάτω, αποδεικνύεται ότι το σχολείο της αγοράς δεν είναι μια εκπαιδευτική νομοτέλεια και ασφαλώς το εκπαιδευτικό κίνημα στην Ελλάδα δεν είναι απολίθωμα του παρελθόντος, μια συντεχνία με ιδεολογικές αγκυλώσεις που αδυνατεί να παρακολουθήσει το νέο της σχολικής αυτονομίας και της εκπαιδευτικής επιχειρηματικότητας. Εκτός και αν βαφτίσουμε τη Μασαχουσέτη του MIT, του Χάρβαρντ και του Ταφτς διεθνής έδρα του εκπαιδευτικού λαϊκισμού.

Τα δύο στρατόπεδα

Ποιοι όμως συγκρούστηκαν πραγματικά στο δημοψήφισμα της Μασαχουσέτης ;

Παρεμβάσεις ΔΕ: διακήρυξη εκλογών αντιπροσώπων για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ

Εδώ η διακήρυξη των Παερεμβάσεων ΔΕ για τις εκλογές αντιπροσώπων για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ

8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ – ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11.00 π.μ. ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί να παραπλανήσει για άλλη μια φορά τον ελληνικό λαό με το νέο success story των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και τη  σταθεροποίηση της οικονομίας,  ωστόσο η αλήθεια πως έχουν συμφωνήσει στο Εurogroup στο κλείσιμο της β΄αξιολόγησης με όλα τα αντιδραστικά αντεργατικά μέτρα, τη διατήρηση των  πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5%, στη διατήρηση του δημοσιονομικού κόφτη και όλων των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων του 3ου μνημονίου. Όλη αυτή η επίπλαστη αισιοδοξία των Θεσμών και της Κυβέρνησης δεν μπορούν να κρύψουν τη βαρβαρότητα των μέτρων που παζαρεύουν σε κλειστά γραφεία.

•  Υποκατώτατο μισθό των 200 και 300 ευρώ, αυξάνοντας τον τωρινό αριθμό των 500.000 εργαζόμενων που ζουν σήμερα με μισθό κάτω από το βασικό και προτείνει ο νεοπροσλαμβανόμενος να παίρνει μικρότερο μισθό τα πρώτα δύο χρόνια, στο όνομα της απόκτησης εμπειρίας!
•  Ομαδικές απολύσεις και νέες “ευφάνταστες” μορφές επισφάλειας (low/zero-hour contracts, mini jobs, midi jobs, teleworking κλπ).
•  Αμετάβλητο μισθό για όλον τον εργασιακό βίο (single minimum wage system), σύμφωνα με το οποίο ο εργαζόμενος θα λαμβάνει τον ίδιο μισθό κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την έξοδο από αυτήν! Χορήγηση του επιδόματος ανεργίας στους εργοδότες για να προσλαμβάνουν τζάμπα εργατικό δυναμικό.
•  Νέο συνδικαλιστικό νόμο που περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική διεκδίκηση, ενώ νομιμοποιεί το lock out και την εργοδοτική αντεκδίκηση.

Από κοντά ο ΣΕΒ ζητάει ακόμα μεγαλύτερη μείωση του αφορολογήτου για τις επιχειρήσεις με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας σε μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους και νέα μέτρα για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων δηλ. οι πολιτικές μοιράσματος της ανεργίας και της φτώχειας, όπως η χορήγηση του επιδόματος ανεργίας όχι στους άνεργους (!) αλλά στις επιχειρήσεις για να προσλαμβάνουν τζάμπα εργατικό δυναμικό, τα νέα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», οι μαθητείες και πρακτικές κάθε είδους. Παράλληλα το εργοδοτικό έγκλημα της αλυσίδας… ταχυ-σφαγείων Έβερεστ ανέδειξε με τραγικό τρόπο την εργασιακή ζούγκλα που έχει στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας.

Ο Υπουργός Παιδείας ξεκαθάρισε στις δύο εκπαιδευτικές ομοσπονδίες πως το κράτος έχει συνέχεια. Θα εφαρμόσει πλήρως το 3ο Μνημόνιο και τις επιταγές ΕΕ – ΟΟΣΑ. Κρατά επτασφράγιστο μυστικό  το 3ετες στρατηγικό σχέδιο που διαπραγματεύεται με τους δανειστές  έχοντας ως βάση τα πορίσματα του «κακόφημου εθνικού διαλόγου» και των πορισμάτων Λιάκου και Γαβρόγλου. Αυτονομία, ευελιξία, αξιολόγηση, εξορθολογισμός προσωπικού και σχολείων, μηδενικοί διορισμοί, ένταση των ταξικών φραγμών, είναι η πολιτική του Υπ. Παιδείας. Βιάζονται να νομοθετήσουν τα μέτρα πριν το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και προαναγγέλλουν νομοσχέδιο σκούπα για την εκπαίδευση.

Παρεμβάσεις ΔΕ: όλοι στην απεργία, Πεμ. 24/11. Στη νέα επίθεση, απαντάμε με αγώνα αντίστασης και ανατροπής!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΔΕ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 24/11/2016

και την απεργιακή συγκέντρωση στα Κεντρικά Λύκεια στις 11 πμ

ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΩΡΑ!

Μπορούμε να ανατρέψουμε τη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Κανείς δεν είναι δυνατότερος από τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό! Στις 24 Νοέμβρη Απεργούμε!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μπροστά στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των Ευρωπαίων για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και σε πλήρη συμφωνία με δανειστές, ΣΕΒ και τους υπόλοιπους εργοδοτικούς φορείς, ετοιμάζει νέο γύρο λεηλασίας και αντεργατικών μέτρων. Τα μέτρα που προωθούν σαρώνουν όσες εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις απέμειναν από την πολιτική των προηγούμενων μνημονίων. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προετοιμάζει το 4^ο κατά σειρά Μνημόνιο με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ. Η «δίκαιη ανάπτυξη», που υπόσχονται, σημαίνει νέα κέρδη για τους πλούσιους, βάθεμα της φτώχειας, μεγαλύτερη ανεργία, ελαστική απλήρωτη εργασία και εργασιακό μεσαίωνα χωρίς καθόλου συνδικαλιστικά δικαιώματα και προστασία για τους πολλούς.

Η «διαπραγματευτική γραμμή» της κυβέρνησης και οι απαιτήσεις του κουαρτέτου δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το νέο γύρο κοινωνικής λεηλασίας που ετοιμάζουν. Νέος «υποκατώτατος μισθός» των 200 και 300 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία αλλά και για όσους ήδη δουλεύουν με λιγότερα από τον υπάρχον κατώτατο μισθό. Κατάργηση των τριετιών και όλων των μισθολογικών ωριμάνσεων. Πίσω από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για τη δήθεν επαναφορά των ΣΣΕ κρύβεται η γενική κατάργηση τους όπως απαιτεί το κουαρτέτο.

Ταυτόχρονα προετοιμάζουν ομαδικές απολύσεις και “short time work”, δηλ. «δουλειά» έως και μια ώρα ημερησίως με αντίτιμο ένα «κουπόνι κοινωνικής στήριξης». Η κυβέρνηση χορηγεί το επίδομα εργασίας στους εργοδότες(!!) για να προσλαμβάνουν απλήρωτο εργατικό δυναμικό.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει το νέο συνδικαλιστικό νόμο που περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική διεκδίκηση. Επαναφέρει το αντιδημοκρατικό μέτρο του lock-out, της εργοδοτικής ανταπεργίας και αντεκδίκησης. Επιπλέον ανοίγει το δρόμο για νέες συνδικαλιστικές διώξεις. Αυτονόητο είναι πως δε θα μένουν απροστάτευτοι οι «Παναγόπουλοι» και κάθε λογής κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές.

Για το Δημόσιο απαιτούν μόνιμο σύστημα απολύσεων χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Με εργαλείο την αξιολόγηση μεθοδεύουν απολύσεις, τη μισθολογική καθήλωση αλλά και νέες μειώσεις, ενεργοποιώντας και τον περίφημο δημοσιονομικό «κόφτη». Το καθεστώς της αδιοριστίας παγιώνεται και στη θέση της σταθερής και μόνιμης εργασίας μπαίνει κάθε μορφή ελαστικής απασχόλησης. Η φοροληστεία δεν έχει τελειωμό αφού ανάμεσα στα άλλα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μειώσει ακόμα περισσότερο το αφορολογητο όριο στα 5000 ευρώ.

Οι «καλοί μαθητές» και οι… άλλοι

Του Χρήστου Κάτσικα

Η έρευνα πάνω στον εκπαιδευτικό θεσμό έχει διαπιστώσει ότι η σχολική επίδοση είναι συνάρτηση της κοινωνικής προέλευσης των μαθητευόμενων

Στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» το 1762, ο Ζαν Ζακ Ρουσό τονίζει πως στη «φυσική» κατάσταση οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι και πως οι εγγενείς διαφορές που υπάρχουν στα προσωπικά «χαρίσματα» δεν θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ισότητα, εφόσον η κοινωνία ανταμείβει τους ανθρώπους σύμφωνα με την αξία τους και όχι σύμφωνα με την καταγωγή και την οικονομική τους κατάσταση.

Σύμφωνα με τον ίδιο συγγραφέα, μια «φυσική αριστοκρατία» εμφανίζεται, όταν η κοινωνία καταργεί τα προνόμια που αποτελούν τη βάση της «τεχνητής αριστοκρατίας», μια έκφραση ταυτόσημη με την κληρονομικώ δικαίω αριστοκρατία.

Στα χνάρια του Ρουσό, o Τόμας Τζέφερσον στο Προοίμιο της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας γράφει ότι «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι», δηλαδή ότι όλοι γεννιούνται με τα ίδια ηθικά και πολιτικά δικαιώματα, απλά είναι προικισμένοι με διαφορετικές-άνισες ικανότητες και προσόντα.

Σύμφωνα με τον Τζέφερσον, κανένα τεχνητό εμπόδιο δεν πρέπει να εμποδίζει τους ανθρώπους να πετύχουν την κοινωνική θέση που τους αξίζει, σύμφωνα με τα χαρίσματά τους.