Κάλεσμα σε Γενική Συνέλευση

Συναδέλφισσα/-ε
Στις εκλογές του Γενάρη είχαμε τη συντριπτική ήττα των πολιτικών δυνάμεων που επέβαλλαν για μία πενταετία μια πολιτική άγριας λιτότητας και εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν παρά η εκλογική έκφραση της λαϊκής οργής και της αγανάκτησης, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τις μάχες που έδωσε ο καθένας απέναντι στα δικά του ατομικά, καθημερινά αδιέξοδα, αλλά και μέσα από τους σκληρούς συλλογικούς αγώνες σε εργατικούς χώρους και κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Ένα μήνα μετά- αν και σε πρώτη φάση φυσιολογικότατα ανακουφισμένη από την ήττα των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων- η πλειοψηφία των εργαζομένων διαβλέπει τα αδιέξοδα της πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Η αόριστη ελπίδα και η μεταφυσική θεώρηση ότι οπωσδήποτε μετά από κάτι κακό θα ακολουθήσει κάτι καλύτερο έδωσαν στο σύντομο μέχρι σήμερα μετεκλογικό διάστημα τη θέση τους στη σκληρή πραγματικότητα. Η πρόσφατη «συμφωνία» για τετράμηνη παράταση του υπάρχοντος προγράμματος που υπέγραψε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ είναι μία στρατηγική επιλογή που σημαίνει πλήρη αποδοχή και τελικά υποταγή στο πλαίσιο που επιβάλλουν ΕΕ και ΔΝΤ. Οι κυβερνητικές δηλώσεις δέσμευσης στην τήρηση όλων των δανειακών υποχρεώσεων προς τους πιστωτές, η αποδοχή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, η συνέχιση των ιδωτικοποιήσεων, η αποδοχή της απαγόρευσης λήψης του παραμικρού μονομερούς, χωρίς «άνωθεν» έγκριση μέτρου, η συμμόρφωση στις ρήτρες πλεονάσματος, οι εγγυήσεις ρευστότητας και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, σηματοδοτούν την συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής για το λαό, τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά.

Παρεμβάσεις ΔΕ: δήλωση για σχόλιο του «Ριζοσπάστη»

Δήλωση των Σταμάτη Νικολάου και Σταύρου Τζιορτζιώτη,

εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

Σε σχόλιο στο Ριζοσπάστη, του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, δίνεται διάσταση σε ένα θέμα που δεν προσφέρεται ούτε για μικροπαραταξιακή εκμετάλλευση. Αφορά τη μείωση της συνδρομής των συναδέλφων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Και εμφανίζει ότι κάποιοι ενδιαφέρονται περισσότερο από άλλους για τη συμμετοχή των συναδέλφων στα σωματεία.

Στη συζήτηση στο ΔΣ της ΟΛΜΕ τονίσαμε ότι πρέπει να μειωθεί η συνδρομή των ωρομισθίωνκαι των συναδέλφων πουβρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Τον τρόπο που θα γίνει αυτό πρέπει να αποφασίσουν οι ΓΣ των ΕΛΜΕ.

Κάλεσμα σε Γενική Συνέλευση

Βασικά σημεία κριτικής – απόρριψης της πρότασης της ομάδας εργασίας του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α.Π

Βασικά σημεία κριτικής – απόρριψης της πρότασης της ομάδας εργασίας του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α.Π «Για ένα σύστημα αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου».

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

1. Πίσω από χίλιες δυο «αθώες» έννοιες κρύβεται ένα πολυσύνθετο ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που επιβεβαιώνει βασικές μας εκτιμήσεις ότι η αξιολόγηση αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων εκπαιδευτικών και μαθητών. Ένα οργουελιανό μοντέλο τύπου “big brother”, όπου «όλοι και όλα αξιολογούνται» και στο τέλος πληρώνουν τον …λογαριασμό οι εκπαιδευτικοί. Ένα μοντέλο νεο – επιθεωρητισμού πολύ πιο αυταρχικό και πολυπλόκαμο από το παλίο του επιθεωρητισμού που τροφοδοτεί αυταπάτες περί συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης της αξιολόγησης και «του διαμορφωτικού και αναπτυξιακού» της χαρακτήρα και γενικότερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η υποκρισία περισσεύει όταν αναφέρουν ότι «δεν μπορεί να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα», ενώ την ίδια ώρα στιγματίζουν τον ίδιο τον εκπαιδευτικό και το έργο του με τον χαρακτηρισμό «ελλιπές». Η κατηγοριοποίηση και ο στιγματισμός με κριτήρια που δεν είναι μετρήσιμα και αντικειμενικά δεν είναι τιμωρία; Πολύ περισσότερο που υπάρχει θεσμικό πλαίσιο για σύνδεση μισθού – βαθμού, αλλά και για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Το τέλος του επιθεωρητισμού και οι διαπρύσιοι κήρυκες της αξιολόγησης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

To 1982, περίπου ένα χρόνο μετά την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία ψηφίζετται ο νόμος 1304/82 «για την επιστημονική – παιδαγωγική καθοδήγηση και τη διοίκηση στη Γενική και τη Μέση Τεχνική – Επαγγελματική Εκπαίδευση» που αποτελεί  μια ιστορική τομή – όχι ότι φέρνει επαναστατικές αλλαγές-  στην εκπαίδευση με διπλή έννοια. Από τη μια φέρνει το τέλος του επιθεωρητισμού.

Ο θεσμός του επιθεωρητή είναι πια αναχρονιστικός και στις συγκεκριμένες συνθήκες δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των κυρίαρχων τάξεων που επιδιώκουν τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης με βάση τις γενικότερες κοινωνικοπολιτκές αλλαγές της περιόδου και τις αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος. Από την άλλη αποτυπώνει τη μεταρρυθμιστική σκουριά της κοινοβουλευτικής, συστημικής Αριστεράς που έχει ενστερνιστεί το κεντρικό σύνθημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για «αλλαγή» στην κοινωνία και την «αναβάθμιση της παιδείας». Ειδικότερα το ΚΚΕ/ΕΣΑΚ – ΔΕΕ αποδέχεται και υπερασπίζεται την αξιολόγηση μαθητών και εκπαιδευτικών. Η μόνη αντίρρησή του είναι να μην ασκείται η αξιολόγηση από «μονοπρόσωπα όργανα». Είναι οι διαπρύσιοι κήρυκες της αξιολόγησης και διαλαλούν: «Κάθε απόρριψη της αξιολόγησης, στοχεύει στην υποβάθμιση της παιδείας και εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα, διαφορετικά απ’ αυτά των εργαζομένων». (Δημήτρης Δασκαλάκης, Γιατί χρειάζεται η αξιολόγηση, «Pιζοσπάστης», 25/2/1980. Οι υπογραμμίσεις δικές μου). Η μόνη αντίρρησή τους είναι να μην ασκείται η αξιολόγηση από «μονοπρόσωπα όργανα». «Αλλά αν θέλουμε πράγματι η δουλειά των Εκπ/κών να έχει μια ανερχόμενη ποιότητα και βαθύτερο φιλολαϊκό χαρακτήρα πρέπει να εναποθέσουμε τον έλεγχο σε συλλογικά και αντιπροσωπευτικά όργανα μιας δημοκρατικά οργανωμένης Εκπ/σης. (..)Υπηρεσιακή κρίση για τον Εκπ/κό, εκτιμούμε ότι χρειάζεται αντικειμενικά μόνο για την κατάληψη Δ/ντικής θέσης ή θέσης Σχολ. Συμβούλου. Πάντα με συλλογικές διαδικασίες με συμματοχή των συνδ. Οργάνων και κριτήρια αντικειμενικά, χωρίς τη συμμετοχή του Σχολ. Συμβούλου στα συμβούλια κρίσης. (ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΠ/ΚΩΝ, ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ, Αθήνα 26 – 3 – 86, Οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Απόφαση Γενικής Συνέλευση της ΕΛΜΕ Λέσβου (27.9.12)

Η κρίση που βιώνει παγκοσμίως το καπιταλιστικό σύστημα με την πτώση της κερδοφορίας του βρίσκεται σε ιστορική φάση• είναι τόσο βαθιά και δομική κρίση που για την τάξη των εκμεταλλευτών δεν υπάρχει άλλος τρόπος εξόδου από το τσάκισμα λαϊκών δικαιωμάτων και εργατικών κατακτήσεων ενός αιώνα. Τρισεκατομμύρια ευρώ, δοκάρια, λίρες- ο πλούτος των λαών-παραμένουν αδρανή στα χρηματοκιβώτια των καπιταλιστών σε όλο τον κόσμο περιμένοντας το χτύπημα της εργατικής δύναμης και το ξεπούλημα του περιβάλλοντος και του δημόσιου πλούτου για να «ξανανθίσει» η κερδοφορία τους. Είτε με τη μορφή του δημόσιου χρέους, είτε με τη μορφή της κρίσης του τραπεζικού συστήματος, είτε με τα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς η κρίση εμφανίζεται παντού για να δικαιολογήσει την επίθεση στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους, τους μετανάστες, για να καταργήσει κάθε μορφή κοινωνικής παροχής, όπως η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση, οι μεταφορές κ.λπ., για να εμπορευματοποιήσει κάθε αγαθό της φύσης ή επιστημονικό επίτευγμα.

Η κοινωνική βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν βρίσκεται ήδη μπροστά στα μάτια μας: στην εν ψυχρώ δολοφονία των απεργών στη Ν. Αφρική επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν αυξήσεις στους πενιχρούς μισθούς τους ώστε να μπορέσουν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, στη γεωμετρική αύξηση των αυτοκτονιών που οφείλονται αποκλειστικά στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, στα νέα φασιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, μηχανισμό παρακρατικό που σήμερα ξυλοκοπεί τους κολασμένους της γης, τους μετανάστες, και αύριο όλους εμάς τους εργαζόμενους, στους τόνους χημικών και την βιαιότητα των μηχανισμών καταστολής, στον ορυμαγδό της αντεργατικής προπαγάνδας από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Στο εσωτερικό πολιτικό επίπεδο, η νέα τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) εγκατέλειψε οριστικά τη φρασεολογία της επαναδιαπραγμάτευσης και επιχειρεί- καθ’ εντολή της τρόικας- να υλοποιήσει το πακέτο των 12 δις που, συμπληρώνοντας τους προηγούμενους γύρους λεηλασίας των εργαζομένων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον λαό στην εξαθλίωση και την έννοια του δημόσιου αγαθού στον Καιάδα της ιστορίας.

Στην εκπαίδευση οι πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ οδηγούν δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο στην κατεδάφιση: υποχρηματοδότηση, μισθολογική και επιστημονική απαξίωση των εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολείων και καταργήσεις πανεπιστημιακών τμημάτων, λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προοπτική απολύσεων, αξιολόγηση και ιδεολογική χειραγώγηση, ελαστικές σχέσεις εργασίας, εξεταστικοκεντρικό σχολείο, εντατικοποίηση και μαύρη γνώση… Οι φραγμοί που ορθώνονται σήμερα μπροστά στη μόρφωση της νεολαίας δεν βρίσκουν καλύτερη απεικόνιση από το γεμάτο δωδεκάχρονα παιδιά ντατσουν, που τα περιμάζεψε από το δρόμο να κάνουν ωτοστόπ για καταφέρουν να φτάσουν στο σχολείο τους…

Ενημερωτικό για τη συνάντηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου με τον προϊστάμενο Β’βάθμιας

 Τη Δευτέρα 25/9 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Λέσβου με τον προϊστάμενο β’βάθμιας εκπαίδευσης Β. Κοντάρα.  Τα θέματα που τέθηκαν ήταν τα παρακάτω:

1. Κενά και ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία: Τονίσαμε πως το ζήτημα αυτό παρουσιάζεται σε πολλά σχολεία κυρίως στην περιφέρεια του νησιού και την τεχνική εκπαίδευση. Ο προϊστάμενος απάντησε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί αυτή τη στιγμή, καθώς όλοι οι διορισθέντες, αναπληρωτές κ.λπ. είναι ήδη τοποθετημένοι και οι υπάρχουσες ελλείψεις θα καλυφθούν το νωρίτερο στην επόμενη φάση πρόσληψης αναπληρωτών.  

Με παρατεταμένο μαχητικό πανεργατικό αγώνα μπορεί να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

Κάλεσμα της Αγωνιστικής Παρέμβασης Λέσβου

ΟΛΟΙ/-ΕΣ στην ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 26/9, 11:00 στα ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ

ΠΕΜΠΤΗ 27/9, 19:00 στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΜΕ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

Η ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.

 Συναδέλφισσες/-οι

Η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), με τη στήριξη του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών-προστατών της, συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, θέτοντας στο στόχαστρο κάθε λαϊκό δικαίωμα και κατάκτηση, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία, δώρο στο ξένο και ντόπιο τραπεζικό και επιχειρηματικό κεφάλαιο, το οποίο απορροφά και τη μερίδα του λέοντος [25 δις από την επικείμενη δόση των 31,5 δις θα πάει στις τράπεζες, 2,5 δις σε ομόλογο και τα υπόλοιπα στους επιχειρηματίες] από τις δόσεις των αποικιοκρατικού τύπου δανειακών συμβάσεων που το αστικό πολιτικό προσωπικό έχει υπογράψει στο όνομα δήθεν του χρέους, ενός χρέους που ο λαός δεν δημιούργησε, δεν αναγνωρίζει και αγωνίζεται για τη διαγραφή του.

Οι δανειακές αυτές συμβάσεις και τα μνημόνια αποδεικνύουν εδώ και 3 χρόνια στην πράξη ότι για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης δεν χωράνε γιατροσόφια οποιουδήποτε τύπου («επιμήκυνση», «επαναδιαπραγμάτευση», «κούρεμα», «ευρωομόλογα»), που λειτουργούν ως αυταπάτες για το λαό, και ότι η επιλογή των αστικών επιτελείων για να βγουν από την κρίση είναι η ολοκληρωτική εξαθλίωση του λαού, το τσάκισμα κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών.

Παρεμβάσεις ΔΕ: όλοι και όλες στη γενική απεργία. Παλλαϊκός ξεσηκωμός!

Ή θα υπομένουμε τον αργό μας θάνατο ή θα αντισταθούμε και ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

  ΟΛΟΙ  ΚΑΙ  ΟΛΕΣ  ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ  ΑΠΕΡΓΙΑ  ΚΑΙ  ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΕΤΑΡΤΗ  26  ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 
ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

«Το ζήτημα πια έχει τεθεί:  Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε

ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασo απέναντί τους»

Η πολιτική της τρικομματικής  κυβέρνησης εντείνει τον κοινωνικό πόλεμο και απειλεί να καταδικάσει το λαό σε αργό θάνατο, ξεπουλώντας και την ίδια τη χώρα. Ήδη βρισκόμαστε μπροστά στην ψήφιση του νέου ληστρικού πακέτου μέτρων που οδηγεί το λαό στη μαζική εξαθλίωση, τους εργαζόμενους στο δημόσιο σε μαζικές απολύσεις, τους δημόσιους κοινωφελείς οργανισμούς στο ξεπούλημα, τη χώρα στο δουλοπρεπές τρίτο μνημόνιο. 

Α. Φατούρου: «Ρημάζετε τα σχολεία, εξαθλιώνετε τους εκπαιδευτικούς» (παρέμβαση στον ΑΝΤ1)

Βίντεο με την παρέμβαση της Α. Φατούρου, εκπροσώπου των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, στον ΑΝΤ1:

Μέρος Α’

Μέρος Β’

Μέρος Γ’

Πηγή: ΟΛΜΕ