Απεργία και επιστράτευση: μια ακόμα οργιά ουρανός για τον Άνθρωπο…

 

Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει βροχή

Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!

Μπρος στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δεν γίνεται, είναι αργά πολύ!

Μπ. Μπρεχτ

Οι επιστρατευμένοι καθηγητές που απέργησαν στις 13 Ιούνη, δεν το έκαναν με τη σιγουριά του δημόσιου υπάλληλου, γιατί αυτή δεν υπάρχει πια.

Ούτε διεκδίκησαν να μην τους αυξήσουν τις ώρες εργασίας, γιατί τους απειλούσαν ότι αν απεργήσουν, θα τους στερήσουν την εργασία πλήρως.

Άφοβοι δεν είναι. Στις τάξεις διδάσκουν πως ο άνθρωπος πάντα φοβάται το άγνωστο, που εγγυήσεις δεν έχει.

Σωφροσύνη όμως είναι να υπολογίζεις το φόβο και να προχωράς κι όχι να σε αλυσοδένει.

Οι καθηγητές απέργησαν στις 13 Ιούνη για την ελευθερία και την αγωνιζόμενη κοινωνία, δηλαδή για το συλλογικό εαυτό τους.

Για να δείξουν ότι οι μαύρες οθόνες από το κλείσιμο της ΕΡΤ, οι μαύρες ημέρες της εξαθλίωσης του λαού μας, δεν μπορεί να είναι η ζωή μας.

Για να ζωντανέψουν την ιστορία που νεκρώνεται μέσα από τις σελίδες των βιβλίων και τη βουή της τάξης.

Η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ έστειλαν το μήνυμα. Η «ελεύθερη» αγορά τους, χρειάζεται σκλάβους για να ξεπεράσει την κρίση της. Θα την επιβάλλουν με κάθε τρόπο. Με τη σιδερένια μπότα του αυταρχισμού και της καταστολής, του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», ισοπεδώνοντας κι αυτή την ανάπηρη δημοκρατία που μας κανοναρχούσε.

Γι αυτό λογαριάζουν να μας γυρίσουν στα σκοτάδια. Γιατί γνωρίζουν το φως που φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων και το φοβούνται.

Οι καθηγητές όμως που απέργησαν, εμπιστεύονται αυτό το φως. Το βλέπουν στα μάτια των συναδέλφων τους και των μαθητών τους.

Ξέρουν ότι σε κάθε αγωνιζόμενο βήμα, κερδίζεται μια οργιά ουρανός για τους ανθρώπους. Για την αναμέτρηση που πλησιάζει με αστραπόβροντα, με πραγματικά «όπλα και πυρά» και μας αναγκάζει να βγούμε από το λαγούμι της (καταργημένης) ασφάλειας, αν θέλουμε να νικήσουμε σ’ αυτή.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, παρά να δώσουμε τη μάχη για το ψωμί, την επιβίωση, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, με την ακαταδεξιά του ανθρώπου που πεινάει. Για να δώσουμε στα παιδιά μας το ζεστό καρβέλι της ελπίδας, να ταΐσουν τα όνειρά τους

 

Συλλογικό κείμενο μελών των Παρεμβάσεων

(Τάκης Διαμαντίδης, Γιώτα Ιωαννίδου, Γιάννης Κυριακάκης, Άννα Μπαχτή, Σταύρος Τζιορτζιώτης)

http://aristeroblog.gr/node/1749

Εκδήλωση Ριζοσπαστικής Παρέμβασης – Αγωνιστικής Παρέμβασης

Παράσταση διαμαρτυρίας στην Π.Δ.Ε.

Μυτιλήνη 22/05/2013

 

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

Παράσταση διαμαρτυρίας για τα μέτρα επίταξης των εκπαιδευτικών

Πραγματοποιήθηκε εχθές Τρίτη 21/5 παράσταση του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου και συναδέλφων στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης ως διαμαρτυρία για τα έγγραφα και τις πρακτικές με τα οποία υλοποιούνται τα μέτρα της επίταξης των εκπαιδευτικών (παρουσιολόγια, πρόσκληση διευθυντών για παρουσία όλων των εκπαιδευτικών στα σχολεία κ.λπ.). Στην παράσταση διαμαρτυρίας ήταν παρούσες από το Δ.Σ. οι παρατάξεις της Αυτόνομης Πρωτοβουλίας, της Αγωνιστικής Παρέμβασης και της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ/ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.

Καταγγείλαμε τα μέτρα αυτά με το σκεπτικό ότι επιβάλλουν ένα κλίμα αυταρχισμού και τρομοκρατίας στα σχολεία και ότι έχουν εκδικητική διάθεση απέναντι στον κλάδο εξαιτίας της αντίστασής του στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Θεωρούμε ότι αντικειμενικά δεν συντρέχουν λόγοι υλοποίησης μέτρων επίταξης, αφού η απεργία του κλάδου έχει ανασταλεί. Ζητήσαμε τη δέσμευση της περιφερειακής Διευθύντριας ότι θα δώσει οδηγίες στον προϊστάμενο- και άρα και στους διευθυντές- για «χαλάρωση» των μέτρων σε μια προοπτική και τυπικής άρσης της επιστράτευσης. Το ίδιο ζητήσαμε και για τους εργαζόμενους στα γραφεία της ΔΔΕ και της ΠΔΕ για τους οποίους εφαρμόζεται παρουσιολόγιο.

Να πάμε δυο βήματα μπροστά!

Την τελευταία περίοδο ο κλάδος των εκπαιδευτικών βρέθηκε στο προσκήνιο των εξελίξεων. Το γεγονός αυτό και η χρονική στιγμή την οποία συντελέστηκε δεν αποτέλεσε, βέβαια, επιλογή των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, με έναν πολύ εμφατικό τρόπο, θέλησε να ξεκαθαρίσει- χάρη και στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, τον κοινωνικό αυτοματισμό και την κατασταλτική δράση της επιστράτευσης- πως θα τελειώνει με «τις συντεχνίες» και «τη μεταπολίτευση».
Παρά το γεγονός ότι ελέω διακοπών Πάσχα οι εκπαιδευτικοί ήταν μακριά από το σχολείο που τους δένει οργανικά με την κοινωνία (συναδέλφους, μαθητές, γονείς) και το κλίμα διαμόρφωναν αποκλειστικά παπαγάλοι και φίδια, μεγάλο κομμάτι του εκπαιδευτικού κινήματος αντιλήφθηκε την κρισιμότητα της κατάστασης. Η οριστική καταδίκη του δημόσιου σχολείου, η απόλυση χιλιάδων συναδέλφων αλλά και ο αυταρχισμός μιας προληπτικής και καταφανώς αδικαιολόγητης- ακόμα και για τα μέτρα του αστικού κράτους- επιστράτευσης δεν μπορούσε να περάσει έτσι. Το «κλίμα» άλλαζε μέρα με τη μέρα αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν πρέπει να προεξοφλεί κανείς τη δυναμική του υπό κινητοποίηση κόσμου. Η απόφαση για απεργιακό αγώνα ακόμα και μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις ήταν de facto ειλημμένη· κάτι που επιβεβαιώθηκε και στις μαζικότερες εδώ και πάρα πολλά χρόνια Γενικές Συνελεύσεις της προηγούμενης εβδομάδας στις ΕΛΜΕ όλης της επικράτειας.

Ο πόλεμος των τριών ημερών [των Α.Μπάλλα, Π.Ντούλα, Π.Φύτρου]

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

Την προηγούμενη εβδομάδα ο κλάδος των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας έζησε μια καινούργια άνοιξη. Ξαφνικά, ακόμα και ΕΛΜΕ  που εδώ και χρόνια το μόνο που έκαναν ήταν να μαζεύονται για να κάνουν εκλογές, ζωντάνεψαν, και ο κλάδος έφτασε στα πρόθυρα μιας σφοδρότατης σύγκρουσης με την κυβέρνηση. Χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν στις γενικές συνελεύσεις και ψήφισαν απεργία, όχι μόνο για να προασπίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα, αλλά και για να απαντήσουν σε ένα μείζον πολιτικό ζήτημα, αυτό της προληπτικής πολιτικής επιστράτευσης. Και εδώ είναι ένα πρώτο στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε: η ψήφος στις συνελεύσεις δεν αφορούσε μόνο τα εργασιακά αιτήματα των εκπαιδευτικών, αλλά ήταν και ψήφος καταδίκης και αντίστασης στο ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης στο οποίο ζούμε.

Είμαστε οργισμένοι και αποφασισμένοι! Η επόμενη ημέρα είναι σήμερα!

Ανακοίνωση των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων Κινήσεων Δ.Ε.

Η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις τάραξε τα λιμνάζοντα νερά στην εκπαίδευση για μια ακόμα φορά. Φόβισε το «αντισυνταγματικό τόξο» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), αποενοχοποιήσε τους καθηγητές «που τους είπανε αλήτες» και ενεργοποίησε τα δημοκρατικά και αγωνιστικά αντανακλαστικά του κλάδου. Αντικειμενικά η πρόταση για απεργία στις εξετάσεις ξεπερνούσε τα στενά όρια του κλαδικού συνδικαλισμού, έπιανε το νήμα των χαμένων αγώνων, συναντούσε τους ναυτεργάτες, το ΜΕΤΡΟ και τους ΟΤΑ (τους επιστρατευμένους κλάδους) και απαντούσε στο κεφαλαιώδες ζήτημα της πολιτικής καταστολής και της συνταγματικής εκτροπής. Συνασπίστηκαν εναντίον της όλα τα κόμματα του αστικού μπλοκ εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Χρυσή Αυγή) συνεπικουρούμενα από τα εντεταλμένα ΜΜΕ. Συναντήθηκαν στην υπονόμευσή της, είτε εξαρχής είτε στην πορεία, τα κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Γενική Συνέλευση – Ενάντια στην επιστράτευση

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΜΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ… ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ, ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

Εκπροσώπου των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

«α. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ για απεργία εν μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων δημιουργεί έντονη αναταραχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, αδικαιολόγητη αναστάτωση σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και θέτει σε ομηρία μαθητές και εκπαιδευτικούς.

β. Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

γ. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν τη γαλήνη και την ηρεμία γονιών και μαθητών.Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους»

Δηλώσεις του Yπουργού Παιδείας σήμερα το μεσημέρι μετά τη συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά

Είναι φανερό ότι το Υπουργείο Παιδείας αισθάνεται ότι δεν μπορεί να σταματήσει την απεργία των καθηγητών ούτε μέσω της παραπληροφόρησης και της συκοφαντίας που έχουν εξαπολύσει τα φιλοκυβερνητικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ.

Είναι φανερό ότι αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ενεργοποιήσει τους γνωστούς κοινωνικούς αυτοματισμούς για να καταστείλει την απεργία των καθηγητών

Είναι φανερό ότι αισθάνεται ότι η συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, καθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο αποφασισμένη στο να δώσει τη μάχη.

Είναι φανερό ότι φοβάται μήπως το πράγμα ξεφύγει και από τη φαινομενική ακινησία «μια σπίθα ανάψει φωτιά στον κάμπο»…

Γι αυτό βγάζει το παραπάνω διάγγελμα και, για πρώτη μάλιστα φορά μετά τη μεταπολίτευση, η αστική –κατ’ όνομα- δημοκρατία και το πολιτικό προσωπικό της, με τις επικοινωνιακές και άλλες υποδείξεις της ΤΑΣΚ ΦΟΡ –η οποία υποδεικνύει και τα «νον πέιπερς» που φεύγουν το ένα μετά το άλλο αυτές τις μέρες από τα φοβισμένα-υπόδουλα και αναλώσιμα ανθρωπάκια που παριστάνουν την πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας- δείχνοντας το πραγματικό τρομοκρατικό της πρόσωπο ετοιμάζεται να επιτάξει 85.000 καθηγητές πριν καν την κήρυξη της απεργίας!!!

Μπορεί η καταγκρεουργημένη από τα μνημόνια, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ κοινωνία, το εργατικό-λαϊκό κίνημα να ανεχθεί αυτές τις ενέργειες που συνδέονται με ένα νήμα με τον εκφασισμό της δημόσιας ζωής;

Πιστεύει η κυβέρνηση και τ’ αφεντικά της ότι με τις απανωτές επιστρατεύσεις σε κάθε κλάδο που αντιστέκεται θα περιφράξει τις κοινωνικές θύελλες;

Το εκπαιδευτικό κίνηµα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι οφείλουν να σηκωθούν στις µύτες των ποδιών τους, να διαπεράσουν τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψουν τη ρητορική τού άδικου λόγου και να ορθώσουν πύργο ατίθασο στη Σαλώµη των νεοβαρβάρων που ετοιµάζονται να περιφέρουν το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.

ΟΛΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΠΟΔΙ!
ΝΑ ΚΗΡΥΧΤΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ!
85.000 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14/5

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΑΘΗΝΑ 10/5/2013, ώρα 8.30μμ

Κοιτώντας τον καθρέφτη

Θα απεργήσω;
Θα απεργήσω.
Θα απεργήσω γιατί λατρεύω την δουλειά μου, και δεν θα αφήσω κανένα τροϊκανό απολειφάδι να με πετάξει όπως η τρίχα απ’ το ζυμάρι.
Θα απεργήσω γιατί μαζί μου θα σταλούν στην ανεργία τουλάχιστον 10.000 συνάδελφοι.
Θα απεργήσω γιατί φέτος χάθηκαν 32.000 διδακτικές ώρες εξαιτίας της έλλειψης εκπαιδευτικών.
Θα απεργήσω γιατί με 650 ευρώ που παίρνει ο πρωτοδιόριστος δεν ζει, επιβιώνει.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η οικογένεια κανενός συναδέλφου επειδή η υπηρεσία τον μετακίνησε στην άλλη άκρη της Ελλάδας, μακριά απ’ τα παιδιά του.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω τα 5 τμήματα της Α λυκείου να γίνουν 4 ή 3 στην Β.
Θα απεργήσω γιατί δεν θέλω οι μαθητές να γίνουν 30 στην τάξη.
Θα απεργήσω γιατί θέλω τα βιβλία να ανήκουν στους μαθητές για να μπορούν να εκφράζονται πάνω τους κι όχι να τους τα δανείζει το κράτος για 1 χρόνο.
Θα απεργήσω για να μην ξαναζήσω την κατάντια να κρυώνουν οι μαθητές μου, επειδή το καλοριφέρ άναψε πρώτη φορά στα μέσα Δεκεμβρίου.
Θα απεργήσω για να μπορούν τα ΑΜΕΑ να πηγαίνουν σχολείο.
Θα απεργήσω γι’ αυτά που μπροστά στο μέγεθος της κοινωνίας φαντάζουν ‘μικρά’.

Θα απεργήσω όμως και για τα άλλα τα ‘μεγάλα’.

Ωχ! Κάποιος έβαλε τις Πανελλαδικές μέσα στην απεργία των καθηγητών!

Λοιπόν επειδή πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί αυτές τις μέρες νομίζω ότι χρειάζεται κι ένα σχόλιο από κάποια που πρόσφατα γλίτωσε από τις Πανελλήνιες και “συμμερίζεται την αγωνία και το άγχος των μαθητών” πολύ περισσότερο από κάθε τηλεμαϊντανό που παριστάνει τον αρμόδιο. Φοιτήτρια επί του παρόντος αλλά και κόρη καθηγήτριας τυχαίνει να έχω κάποιες -ενδιαφέρουσες ελπίζω- εμπειρίες να μοιραστώ.

Θυμάμαι τη μάνα μου νεοδιόριστη να ξενυχτάει για μάθημα κατεύθυνσης Γ’ λυκείου-που δεν ήταν η ειδικότητα της και είχε αναλάβει αναγκαστικά γιατί δεν υπήρχε αρμόδιος καθηγητής-, τρελαμένη από το άγχος «πώς θα τα πω στα παιδάκια να τα καταλάβουν γιατί δεν πάνε και φροντιστήριο»

Θυμάμαι τη μάνα μου να παλεύει να βάλει βαθμούς(«κι αυτό τι καλό παιδάκι που είναι» και «αυτό πόσο έξυπνο και γιατί δεν μου διαβάζει» και «αυτό δεν έγραψε καλά γιατί περνάει το τάδε πρόβλημα στην οικογένεια του») και τελικά να σηκώνεται χαράματα και να ανεβάζει 1 και 2 μονάδες τον καθένα.