Πρόταση για τη συγκρότηση σε σώμα του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου

Η Γενική Συνέλευση της 21ης Μαΐου δεν είχε απαρτία και θα επαναληφθεί την Πέμπτη 28 Μαΐου στον αύλειο χώρο των Κεντρικών Λυκείων στις 19.00.

 

Επειδή στη συζήτηση που έγινε την Τρίτη 21/5 τέθηκε το ζήτημα της μη συγκρότησης του προεδρείου της ΕΛΜΕ Λέσβου επαναδημοσιεύουμε την πρόταση της Αγωνιστικής Παρέμβασης για τη συγκρότηση του προεδρείου που καταθέσαμε από την πρώτη συνεδρίαση (19/6/2019).

Πρόταση

για τη συγκρότηση σε σώμα του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λέσβου,

για μια προγραμματική συμφωνία σε αγωνιστική κατεύθυνση,

για τη λειτουργία του σωματείου

Το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου, με το νέο συσχετισμό των δυνάμεων, όπως αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές, μπορεί και πρέπει να συγκροτηθεί σε ένα προεδρείο στη βάση μιας προγραμματικής – αγωνιστικής συμφωνίας πάνω σε κάποιες βασικές αρχές για τη λειτουργία του σωματείου. Οι παρατάξεις που θα δεσμευτούν σε μία τέτοια συμφωνία πρέπει, πιστεύουμε, να πάρουν τις θέσεις ευθύνης- του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και του Γενικού Γραμματέα- και αυτό θα μπορούσε να γίνει είτε αναλογικά είτε και με κυκλική, εκ περιτροπής θητεία των παρατάξεων αυτών στις θέσεις αυτές.

Δεν μπορεί να δοθεί καμία ψήφος σε παρατάξεις και συνδικαλιστές που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την αποδυνάμωση και την καταρράκωση του κύρους του σωματείου όλα αυτά τα χρόνια· εν προκειμένω στη ΔΑΚΕ. Εκτός του ότι πρόκειται για συνδικαλιστική παράταξη που τάσσεται από θέσεις αρχής στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και όχι των εργαζομένων, πρόκειται για την εν δυνάμει κυβερνητική παράταξη, με ότι αυτό συνεπάγεται για το ρόλο της στο συνδικαλιστικό κίνημα. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τη ΔΑΚΕ Λέσβου με την παραλυτική για το σωματείο διετή πλειοψηφία, τη μισαλλόδοξη ρητορική των «λαθρομεταναστών» και την εν γένει ακροδεξιά ατζέντα.

Η συμφωνία αυτή ανάμεσα σε διαφορετικές παρατάξεις δεν προϋποθέτει προφανώς ταύτιση, αλλά ούτε και απαραίτητα σύγκλιση στις πολιτικές τους θέσεις και αρχές. Δεν τούς επιβάλλει την υιοθέτηση κοινών πλαισίων, αλλά περιλαμβάνει συγκεκριμένους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς όρους που εξασφαλίζουν την λειτουργικότητα της ίδιας αυτής της συμφωνίας. Οι όροι αυτοί θα πρέπει –πολύ συνοπτικά- να είναι:

• Η επαναλειτουργία του σωματείου με την εξασφάλιση προϋποθέσεων για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των συναδέλφων στις λειτουργίες του, τον ορισμό –αλλά και την προσπάθεια μαζικοποίησης- των Γενικών Συνελεύσεων, ώστε ο κλάδος να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Με λειτουργικό, ζωντανό ΔΣ που θα θέτει τα σοβαρά ζητήματα και θα οργανώνει τους αγώνες των συναδέλφων, που θα σέβεται τις αποφάσεις τους όπως αυτές εκφράζονται στις Γενικές Συνελεύσεις.
• Η επαναφορά του σωματείου στις καταστατικές του αρχές της αλληλεγγύης των λαών, κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Ειδικά στο σήμερα, ειδικά στην Ευρώπη-φρούριο, ειδικότερα ακόμα στη Λέσβο αυτό είναι πιο απαραίτητο από ποτέ.
• Ούτε βήμα πίσω από τις βασικές διεκδικήσεις του κλάδου, όπως αυτές έχουν σχηματοποιηθεί μέσα στα χρόνια δημόσιου διαλόγου και αγώνων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Επιγραμματικά/παραδειγματικά αναφέρονται οι αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις σύμφωνα με το κόστος ζωής, η κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, η επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα, η ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα κοκ.
• Όχι σε κάθε αξιολόγηση. Η αξιολόγηση, οποιοδήποτε μανδύα και αν φορέσει (πχ αποτίμηση), δεν μπορεί παρά να έχει ως στόχους τη χειραγώγιση, τη βαθμολογική και μισθολογική καθήλωση ή και την απόλυση των συναδέλφων.
• Όχι στο προσοντολόγιο για τις προσλήψεις αναπληρωτών. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί όλων των αναπληρωτών.

Θεωρούμε τους όρους αυτούς θεμελιώδεις για μία οποιαδήποτε συμμετοχή μας στο προεδρείο του διοικητικού συμβουλίου· θεωρούμε επίσης ότι οι όροι αυτοί σέβονται οποιονδήποτε συνδικαλιστή και οποιαδήποτε παράταξη θα μας ενδιέφερε να συγκροτήσουμε μαζί προεδρείο· θεωρούμε τους στόχους που εκπορεύονται από τους όρους αυτούς εφικτούς και σε κάθε περίπτωση ικανούς να πυροδοτήσουν τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος στο άμεσο μέλλον.

 

Αγωνιστική Παρέμβαση

Μυτιλήνη, 10-06-2019

 

 

 

 

 

Συγκέντρωση 26 Μάη – Γενική Συνέλευση 28 Μάη – Κριτική στην ΟΛΜΕ

• ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ, ΤΡΙΤΗ 26/5

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ (ΜΥΤΙΛΗΝΗ 19.00 ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ)

 

• ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!!!

 

• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΗΤΤΑ!

 

• ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ,

ΠΕΜΠΤΗ 28/5 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

Οι δράσεις και κινητοποιήσεις που άρχισαν από τις 16 Απρίλη με αποφάσεις από τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, οδήγησαν στα μαζικά και με παλμό πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια την Παρασκευή 8, Τετάρτη 13 και Τρίτη 19 Μάη, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις σε όλη τη χώρα, με χιλιάδες εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και φοιτητές. Αποτελούν την απάντηση του λαϊκού κινήματος, ότι τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης μπορούν να ανακοπούν και να μην περάσουν.

Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τον αναβρασμό που επικρατεί στον χώρο της εκπαίδευσης  και αφού με την αυταρχική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της δεν κατάφερε να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς και το εκπαιδευτικό κίνημα, αναπροσαρμόζει την τακτική της, για να προωθήσει άμεσα το συνολικό της σχέδιο για ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Η πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος έχει προκαλέσει ήδη υποχωρήσεις της υπουργού Παιδείας, αποδεικνύοντας πως ο μαζικός αποφασιστικός αγώνας μπορεί να επιφέρει ρήγματα στην κυβερνητική πολιτική, να αποσπάσει νίκες και να την ανατρέψει. Οι όποιες υποχωρήσεις της κυβέρνησης πρέπει να αποδειχθούν. Οι αγώνες επιβάλλεται να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν για την πλήρη απόσυρση του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου.

Διακήρυξη – ψηφοδέλτιο

6η Μάη – Κεντρικά Λύκεια Μυτιλήνης, 9:00 π.μ.
Εκλογές

• για νέο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΜΕ
• για το 17ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
• για τη Γενική Συνέλευση του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ

Μαύρο στη ΔΑΚΕ των απολογητών της κυβερνητικής πολιτικής, των κρυφών και φανερών εθνικοσοσιαλιστών, των Διευθυντών-αξιολογητών, των «όψιμων» αντικυβερνητικών!
Όχι στην Αριστερά της υποταγής στον ρεαλισμό, του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, του ευρωπαϊσμού και του συμβιβασμού με το κεφάλαιο και τους «Θεσμούς»!
Όχι στην Αριστερά της ηττοπάθειας και του σεχταρισμού, των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και του κοινοβουλευτισμού.

Ψηφίζουμε-στηρίζουμε ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
το ρεύμα του ανυποχώρητου ταξικού αγώνα, της υπεράσπισης των εργατικών συμφερόντων, της συλλογικής δράσης και του οράματος για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο, για ουσιαστική μόρφωση για όλα τα παιδιά, για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους, για το δικαίωμα σε όλα τα κοινωνικά αγαθά, για πραγματική δημοκρατία, για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

Για το «παρουσιολόγιο» των εκπαιδευτικών (ψήφισμα της ΓΣ των προέδρων ΕΛΜΕ, 19.10.13)

Θεωρούμε την επιδίωξη να εφαρμοστεί «παρουσιολόγιο» στους καθηγητές εκδικητική και καθαρά αυταρχική. Επιδιώκει τη δημιουργία εντυπώσεων στην κοινή γνώμη, ώστε να περάσουν οι αντιδραστικές αλλαγές. Επίσης, είναι προσχηματική γιατί η παρουσία των εκπαιδευτικών στα σχολεία και στην τάξη ελέγχεται καθημερινά ουσιαστικά, αλλά και τυπικά μέσω επίσημων δημοσίων εγγράφων (απουσιολόγιο, τάξεις, βιβλιοθήκη, κ.λπ.). Γι’ αυτό δεν αποδεχόμαστε το «παρουσιολόγιο» και θα ακυρώνουμε στην πράξη με συλλογικές αποφάσεις και μαζικούς όρους του κλάδου και των συνδικαλιστικών οργάνων (ΟΛΜΕ, ΕΛΜΕ) καθώς και των συλλόγων διδασκόντων, την εφαρμογή του.

Από τη Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ

ΕΛΜΕ Λέσβου: Απόφαση της ΓΣ για 5μερες επαναλαμβανόμενες απεργίες (5/9/13)

 ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ 16ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ

ΥΛΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ!

Η αντιδραστικότερη μεταρρύθμιση των τελευταίων χρόνων στην εκπαίδευση, που προαναγγέλλεται μέσω του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας, στέλνει στον καιάδα ολόκληρη τη νέα γενιά, συνθλίβει την εργασιακή και παιδαγωγική ύπαρξη χιλιάδων εκπαιδευτικών, οδηγώντας τους τελικά, στη διαθεσιμότητα, την απόλυση, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις  και την ωρομισθία. Την ίδια στιγμή όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι οδηγούνται στη φτώχεια και την εξαθλίωση κάτω από το βάρος της φοροληστείας, των επικείμενων πλειστηριασμών, των μέτρων ενός νέου μνημονίου, που απαιτεί ο Σόιμπλε και προαναγγέλλει ο Σαμαράς, μέσω του φερετζέ της ανάγκης πρωτογενούς πλεονάσματος, ενώ τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν πάνω από τη Συρία.

Στην καρδιά των αιτημάτων αυτού του αγώνα, πρέπει να είναι οι διεκδικήσεις για εκπαίδευση και ουσιαστική, μόρφωση όλων των παιδιών, αντίστοιχη των μορφωτικών δυνατοτήτων της εποχής, η διασφάλιση των κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ρεύμα, νερό) δημόσια και δωρεάν παρεχόμενων, η απαίτηση για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους, η υπεράσπιση της ελευθερίας  και του δικαιώματος του λαού να αποφασίζει αυτός για τις τύχες του, ενάντια  στα ανακοινωθέντα του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και την τακτική απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης μέσω των επιστρατεύσεων από την κυβέρνηση.

Να πάμε δυο βήματα μπροστά!

Την τελευταία περίοδο ο κλάδος των εκπαιδευτικών βρέθηκε στο προσκήνιο των εξελίξεων. Το γεγονός αυτό και η χρονική στιγμή την οποία συντελέστηκε δεν αποτέλεσε, βέβαια, επιλογή των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, με έναν πολύ εμφατικό τρόπο, θέλησε να ξεκαθαρίσει- χάρη και στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, τον κοινωνικό αυτοματισμό και την κατασταλτική δράση της επιστράτευσης- πως θα τελειώνει με «τις συντεχνίες» και «τη μεταπολίτευση».
Παρά το γεγονός ότι ελέω διακοπών Πάσχα οι εκπαιδευτικοί ήταν μακριά από το σχολείο που τους δένει οργανικά με την κοινωνία (συναδέλφους, μαθητές, γονείς) και το κλίμα διαμόρφωναν αποκλειστικά παπαγάλοι και φίδια, μεγάλο κομμάτι του εκπαιδευτικού κινήματος αντιλήφθηκε την κρισιμότητα της κατάστασης. Η οριστική καταδίκη του δημόσιου σχολείου, η απόλυση χιλιάδων συναδέλφων αλλά και ο αυταρχισμός μιας προληπτικής και καταφανώς αδικαιολόγητης- ακόμα και για τα μέτρα του αστικού κράτους- επιστράτευσης δεν μπορούσε να περάσει έτσι. Το «κλίμα» άλλαζε μέρα με τη μέρα αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν πρέπει να προεξοφλεί κανείς τη δυναμική του υπό κινητοποίηση κόσμου. Η απόφαση για απεργιακό αγώνα ακόμα και μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις ήταν de facto ειλημμένη· κάτι που επιβεβαιώθηκε και στις μαζικότερες εδώ και πάρα πολλά χρόνια Γενικές Συνελεύσεις της προηγούμενης εβδομάδας στις ΕΛΜΕ όλης της επικράτειας.

Αποτελέσματα εκλογών

Γενική Συνέλευση – Ενάντια στην επιστράτευση

Εκλογική Διακήρυξη

ΔΗΛΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Της Αγγελικής Φατούρου, εκπροσώπου των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ!

Μοιράστηκαν οι θέσεις των Περιφερειακών Διευθυντών  Εκπαίδευσης σε πρόσωπα που προέρχονταν από τα κόμματα που συγκροτούν την τρικομματική Κυβέρνηση. Επτά από τη Ν.Δ., τέσσερις από το ΠΑΣΟΚ και δυο από τη ΔΗΜΑΡ. Είναι γνωστό ότι οι  αστικές κυβερνήσεις θεωρούν τις δημόσιες υπηρεσίες κομματικό τους φέουδο. Ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης, οι εναλλαγές των αστικών κομμάτων στην κυβερνητική εξουσία, συνοδεύονταν με ξήλωμα του παλιού διοικητικού μηχανισμού και στελέχωσή του με εκπαιδευτικούς προσκείμενους στην εκάστοτε κυβέρνηση. Η άλωση των διευθυντικών θέσεων ήταν «το λάφυρο του νικητή», αφενός για να αποζημιώσει τους πιστούς του για την κομματική τους προσήλωση, αφετέρου –και κυρίως– για να μπορεί να ελέγχει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση.