Εκπαιδευτικοί: Γιατί απεργούμε στις 9 Ιούνη

ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΡΓOYME  ΣΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΗ

ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ

Το δημόσιο σχολείο δέχεται επίθεση! Πρόκειται για την πλέον αντιδραστική και βίαιη αναδιάρθρωση που επιχειρήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου, η οποία χτυπά απευθείας στην καρδιά των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, σε μια επιχείρηση προσαρμογής του σχολείου στις ανάγκες της  ελεύθερης αγοράς, με βασικό πολιορκητικό κριό το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, που κατατέθηκε και οδεύει για ψήφιση στη Βουλή στις 10/6. Ο κόσμος της εκπαίδευσης βρίσκεται για άλλη μια φορά στις επάλξεις για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας και σ΄αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν περιθώρια για υποχωρήσεις. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμμετείχαν δυναμικά σε μαχητικές διαδηλώσεις το τελευταίο διάστημα οδηγώντας το εκπαιδευτικό κίνημα στην κρίσιμη αναμέτρηση της ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις 9 Ιουνίου. Σ΄αυτήν την ΑΠΕΡΓΙΑ δε χωράνε διλήμματα. Το δίλημμα είναι ένα και σαφές: ή δημόσιο σχολείο ή κρανίου τόπος.

Στις 9 ΙΟΥΝΙΟΥ ΑΠΕΡΓΩ 

• Απεργώ για τα εργασιακά μου δικαιώματα που τσαλαπατήθηκαν βάναυσα, όσο με κρατούσαν φυλακισμένο στην καραντίνα. Γιατί σε μια νύχτα με μετέτρεψαν από εκπαιδευτικό σε ανεκπαίδευτο σκληρά τηλεργαζόμενο που άκουγα από τα ΜΜΕ πόσο τεμπέλης είμαι.

• Απεργώ γιατί αντιστέκομαι στο αυταρχικό, αναχρονιστικό και αντιδραστικό  πολυνομοσχέδιο που καρατομεί όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αυτό που η κυβέρνηση μας έφερε με το έτσι θέλω μέσα στην καραντίνα σε προσχηματική διαβούλευση και τώρα βρίσκεται προ ψήφισης, σε σικέ συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Για τη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με τον Γαβρόγλου και η ντρίπλα για το Νέο Λύκειο

 

Αθήνα 16/9/2017

Η κυβέρνηση καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμφωνήσουν για ένα Λύκειο που θα παρέχει λιγότερη γνώση, θα έχει λιγότερους μαθητές, θα εργάζονται λιγότεροι καθηγητές, θα έχει περισσότερες εξετάσεις, και θα αξιολογείται με βάση τις επιδόσεις των μαθητών.

Στη  συνάντηση με  το  Δ.Σ της ΟΛΜΕ, την Πέμπτη 14/9/2017, ο Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  όχι μόνο δεν  έδωσε καμιά θετική απάντηση  στα οξυμμένα και επείγοντα προβλήματα του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών, αλλά επιχείρησε για άλλη μια φορά να αξιοποιήσει επικοινωνιακά τη συνάντηση αυτή για την καλλιέργεια κλίματος συναίνεσης  και διαλόγου προκειμένου να υλοποιήσει το αντιδραστικό σχέδιο για το Νέο Λύκειο που εξήγγειλε ο ίδιος και  ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ.

Οι «φιλοφρονήσεις» προς το Δ.Σ της ΟΛΜΕ συνοδεύτηκαν από την άρνηση του να  γίνει ουσιαστική συζήτηση για το Λύκειο γιατί επιδιώκει να γίνει μια ανταλλαγή απόψεων σε βάθος και συζήτηση με την ΟΛΜΕ  για αυτό,  προτείνοντας  να φτιαχτεί μια ομάδα εργασίας με το Δ.Σ της ΟΛΜΕ (!!!),  για να συζητηθεί αποκλειστικά το θέμα του Λυκείου.

Στις διαπιστώσεις μας ότι οι βασικοί άξονες του νέου Λυκείου έχουν εξαγγελθεί και άρα η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει από μηδενική βάση και πως το σχέδιο για το Λύκειο θα προκαλέσει νέα εκρηκτικά  πλεονάσματα, εκπαιδευτικών οι απαντήσεις ήταν γενικόλογες και ασαφείς. Ήταν δε χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Γ.Γ του Υπουργείου Παιδείας ότι βλέπουν τους καθηγητές σε επίπεδο περιφέρειας.

ΠΥΣΔΕ Λέσβου – Ιστορία μου, αμαρτία μου

Όλοι οι συνάδελφοι παρακολουθήσαμε πραγματικά με κομμένη την ανάσα τις φετινές τοποθετήσεις που έκανε το ΠΥΣΔΕ Λέσβου αφού φέτος έσπασε κάθε ρεκόρ με την προθεσμία μιάμισης ώρας που δόθηκε στους συναδέλφους για να κάνουν αίτηση απόσπασης και τοποθέτησης.

Για ακόμα μια χρονιά τα κενά δεν αναρτήθηκαν με τις αναλυτικές ώρες του κάθε σχολείου για κάθε ειδικότητα, παρόλο που οι αναθέσεις μαθημάτων έγιναν από την πρώτη μέρα λειτουργίας των σχολείων.

Φέτος επίσης έγιναν τοποθετήσεις με αδιαφανή κριτήρια και σε κάποιες περιπτώσεις κραυγαλέες παρατυπίες που λύθηκαν μέχρι και με εξώδικα ή δεν λύθηκαν και παίρνουν τη δικαστική οδό.

Οι διαθέσεις στην πρωτοβάθμια γίνονται για άλλη μία χρονιά με διαδικασίες θολές από τις οποίες αποκλείεται ουσιαστικά η συμμετοχή των συναδέλφων με δεύτερο φετινό ρεκόρ προθεσμίας μίας ώρας για τις αιτήσεις των συναδέλφων.

Οι τοποθετήσεις αναπληρωτών βγήκαν αλλά ανακοινώθηκαν αρχικά μόνο στα προσωπικά μέηλ των συναδέλφων, έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να ελέγξει, είτε αναπληρωτής είτε μόνιμος. Μόνο μετά από τη γενική κατακραυγή προέβη η διεύθυνση στη δημοσιοποίησή τους. Παρατηρείται επίσης το φαινόμενο να έχουν δοθεί κενά για τους αναπληρωτές πριν ακόμα τοποθετηθούν οι μόνιμοι συνάδελφοι των ίδιων ειδικοτήτων που προηγούνται βάσει προβλεπόμενης διαδικασίας αλλά και προφανούς λογικής χρονικής αλληλουχίας.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

 

• Αποκαθηλώνουμε κυβερνητικούς-μνημονιακούς αιρετούς υπαλλήλους των διοικήσεων και του υπουργείου
• Με τα σωματεία μας υπερασπίζουμε την εργασία μας και το δημόσιο σχολείο
• Με αιρετούς αγωνιστές παρεμβαίνουμε μαχητικά στα Υπηρεσιακά Συμβούλια

 

Η Κυβέρνηση Μιλάει για “Δίκαιη Ανάπτυξη” Λεηλατώντας Δικαιώματα!

Εφαρμόζουν πλήρως όσα και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν (αντιασφαλιστικοί νόμοι, συνεχής φοροληστεία, ΕΝΦΙΑ, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, απολύσεις κτλ). Ετοιμάζουν νέο γύρο αντεργατικών μέτρων (ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ομαδικές απολύσεις, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά.) ώστε να αποτραπεί κάθε δυνατότητα συλλογικού αγώνα και διεκδίκησης για την ανατροπή της πολιτικής τους. Το «όραμά» τους μια κοινωνία της φτώχειας για τους πολλούς, με άνεργους, ευέλικτους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα!

Υπηρεσιακά Συμβούλια: Ιμάντες Προώθησης Αντιεκπαιδευτικών Μέτρων! Εκπαιδευτικοί στο Έλεος των Διοικήσεων και των ΠΥΣΔΕ!

Οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια διεξάγονται σε μια περίοδο που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η κατάφωρη παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Η επιβολή των αντιεκπαιδευτικών μέτρων ξεκινά από τον υπουργό παιδείας και περνά στους Περιφερειακούς Διευθυντές, στους Διευθυντές εκπαίδευσης αλλά και στα ίδια τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Σταμάτημα διορισμών, 7.000 περίπου λιγότεροι αναπληρωτές από πέρσι, δημιουργία “δεξαμενών” πλεοναζόντων εκπαιδευτικών, μετακινήσεις, κινητικότητα, καταστρατήγηση δικαιωμάτων αναπληρωτών, μη έγκριση ολιγομελών τμημάτων, συγχωνεύσεις τομέων και ειδικοτήτων, κατάργηση υπευθύνων εργαστηρίων και επιπέδων στην Αγγλική Γλώσσα, μείωση ωρών μαθημάτων, αναθέσεις «λάστιχο», κ.ά. είναι τα στοιχεία που διαμορφώνον το τρέχον σκηνικό στην Εκπαίδευση, με κύριο στόχο την εξοικονόμηση προσωπικού.                                                         

Για τις τοποθετήσεις στο ΠΥΣΔΕ Λέσβου

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ, ΕΛΜΕ ΛΗΜΝΟΥ-ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

Τα δύο τελευταία χρόνια ακούμε το υπουργείο παιδείας να εξαγγέλλει 20.000 διορισμούς σε βάθος τριετίας. Για μια ακόμη σχολική χρονιά δεν έγιναν μόνιμοι διορισμοί και οι δαπάνες για την παιδεία παραμένουν ελάχιστες, ακολουθώντας τις μνημονιακές πολιτικές. Τα κενά που υπάρχουν στα σχολεία, προσπαθούν να τα καλύψουν με πλασματικούς και αντιπαιδαγωγικούς τρόπους, κόβοντας ώρες από μαθήματα, κόβοντας τμήματα- κατευθύνσεις-τομείς και τα επίπεδα των αγγλικών ή περικόπτοντας τις ώρες για τα εργαστήρια και δίνοντας δεύτερες  αναθέσεις μαθημάτων. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τα προβλήματα που υπάρχουν στην παιδεία παραμένουν τεράστια και οι συνθήκες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς συνεχώς χειροτερεύουν. Σε αυτό συμβάλλουν και οι νέοι αντιασφαλιστικοί νόμοι με τις μειώσεις συντάξεων και τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που έχουν ως συνέπεια την ελαχιστοποίηση του αριθμού των συνταξιοδοτήσεων.

Συνέπεια των μηδενικών διορισμών και των ελάχιστων συνταξιοδοτήσεων είναι οι ελάχιστες μεταθέσεις που ανακοινώθηκαν στο τέλος της περσινής σχολικής χρονιάς, με αποτέλεσμα όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές να καθυστερήσουν. Οι εκπαιδευτικοί -μόνιμοι και αναπληρωτές- που έχουν κρατήσει όρθια τα σχολεία με τη δική τους προσπάθεια και τους δικούς τους αγώνες, αντιμετωπίζονται σαν βαλίτσες που πρέπει να μετακινηθούν από σχολείο σε σχολείο, από περιοχή σε περιοχή, από νησί σε νησί, μακριά από τον τόπο κατοικίας τους και από την οικογένειά τους. Σε Λέσβο, Λήμνο και Άη Στράτη, εκτός από τα προβλήματα που προκαλεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η κατάσταση  στα σχολεία επιδεινώνεται από την «προβληματική» λειτουργία του ΠΥΣΔΕ. Καθυστερήσεις, αδιαφάνεια, συνεδριάσεις χωρίς ημερήσια διάταξη, μη τήρηση πρακτικών, όλα γίνονται στο πόδι με προφορικές εντολές και αποφάσεις  που αλλάζουν ανάλογα με τις πιέσεις που ασκούνται.

Για να υπάρχει απόλυτα διαφάνεια στις τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών, ζητάμε από το ΠΥΣΔΕ Λέσβου:

Παρεμβάσεις ΔΕ και ΠΕ: κοινή δήλωση των εκπροσώπων σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ για τις εξελίξεις στο θέμα των μετατάξεων-μεταθέσεων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ–ΚΙΝΗΣΕΙΣ–ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε. και Δ.Ε.

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ των εκπροσώπων των στα Δ.Σ

• της ΔΟΕ: Ηλία Σμήλιου (6975308409), Δημήτρη Πολυχρονιάδη (6974750410)
• και της ΟΛΜΕ: Γιώργου Δεμερδεσλή (6937271637), Χρίστου Σόφη (6972527451)

για τις εξελίξεις στο θέμα των μετατάξεων-μεταθέσεων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων

Οι μαθητευόμενοι μάγοι του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. και η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των εκπαιδευτικών

3,5 μήνες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης και η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. παίρνει για πρώτη φορά θέση για ένα ζήτημα που ταλανίζει την εκπαίδευση δυο χρόνια τώρα, τις υποχρεωτικές μετατάξεις εκπαιδευτικών της Δ.Ε. στην Π.Ε. Και δυστυχώς γίνεται φανερό ότι η εισήγηση του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. όχι μόνο δε λύνει το θέμα αλλά δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.

Το θέμα δημιουργείται το καλοκαίρι του 2013 όταν με το Ν.4172/13, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ οδήγησε στη διαθεσιμότητα-απόλυση χιλιάδες εκπαιδευτικούς κ.ά. δημόσιους υπαλλήλους. Ταυτόχρονα η αύξηση του ωραρίου εργασίας στη Δ.Ε., το κλείσιμο περισσότερων από 1500 σχολείων καθώς και οι μαζικές συγχωνεύσεις τμημάτων λόγω της αύξησης του αριθμού των μαθητών δημιούργησαν μια τεράστια δεξαμενή με πλεονάζοντες χιλιάδες εκπαιδευτικούς της Δ.Ε., οι οποίοι υπό την απειλή της διαθεσιμότητας-απόλυσης εξαναγκάστηκαν σε μετάταξη, άλλοι σε διοικητικές θέσεις της εκπαίδευσης (180) και άλλοι για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών της Π.Ε. (3655 συνολικά μέχρι τα τέλη του 2014). Οι υποχρεωτικές μετατάξεις, επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου και Λοβέρδου, στηρίχθηκαν σε παντελώς αυθαίρετους αριθμούς εκπαιδευτικών που θεωρήθηκε ότι πλεόναζαν στη Δ.Ε. ή έλλειπαν από την Π.Ε., έγιναν (με ευθύνη του υπουργείου) με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς ποτέ να δημοσιοποιηθούν τα μόρια μετάταξης και βέβαια δε συνοδεύτηκαν από την ίδρυση των ανάλογων οργανικών θέσεων σε συγκεκριμένα σχολεία και οι μεταταγμένοι εκπαιδευτικοί έμειναν στη διάθεση (και την αυθαιρεσία) των Δ/νσεων Π.Ε. Ειδικότερα δε για τις μετατάξεις εκπαιδευτικών από ειδικότητες που προϋπήρχαν στην Π.Ε. (Αγγλικών, Γυμναστές, Μουσικοί) δημιουργήθηκε μεγάλη αντιπαλότητα με τους εκπαιδευτικούς των ίδιων ειδικοτήτων που υπηρετούσαν ήδη στην Π.Ε., στους οποίους (με δεδομένο ότι δεν ήταν οργανικές) δε δόθηκε η δυνατότητα μετάθεσης στις συγκεκριμένες θέσεις, αν και πολλοί από αυτούς είχαν περισσότερα χρόνια υπηρεσίας ή μόρια από τους μεταταγμένους.

Κάλεσμα σε Γενική Συνέλευση

Συναδέλφισσα/-ε
Στις εκλογές του Γενάρη είχαμε τη συντριπτική ήττα των πολιτικών δυνάμεων που επέβαλλαν για μία πενταετία μια πολιτική άγριας λιτότητας και εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν παρά η εκλογική έκφραση της λαϊκής οργής και της αγανάκτησης, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τις μάχες που έδωσε ο καθένας απέναντι στα δικά του ατομικά, καθημερινά αδιέξοδα, αλλά και μέσα από τους σκληρούς συλλογικούς αγώνες σε εργατικούς χώρους και κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Ένα μήνα μετά- αν και σε πρώτη φάση φυσιολογικότατα ανακουφισμένη από την ήττα των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων- η πλειοψηφία των εργαζομένων διαβλέπει τα αδιέξοδα της πολιτικής της νέας κυβέρνησης. Η αόριστη ελπίδα και η μεταφυσική θεώρηση ότι οπωσδήποτε μετά από κάτι κακό θα ακολουθήσει κάτι καλύτερο έδωσαν στο σύντομο μέχρι σήμερα μετεκλογικό διάστημα τη θέση τους στη σκληρή πραγματικότητα. Η πρόσφατη «συμφωνία» για τετράμηνη παράταση του υπάρχοντος προγράμματος που υπέγραψε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ είναι μία στρατηγική επιλογή που σημαίνει πλήρη αποδοχή και τελικά υποταγή στο πλαίσιο που επιβάλλουν ΕΕ και ΔΝΤ. Οι κυβερνητικές δηλώσεις δέσμευσης στην τήρηση όλων των δανειακών υποχρεώσεων προς τους πιστωτές, η αποδοχή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, η συνέχιση των ιδωτικοποιήσεων, η αποδοχή της απαγόρευσης λήψης του παραμικρού μονομερούς, χωρίς «άνωθεν» έγκριση μέτρου, η συμμόρφωση στις ρήτρες πλεονάσματος, οι εγγυήσεις ρευστότητας και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, σηματοδοτούν την συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής για το λαό, τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Να συνεχίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα! Η επόμενη ημέρα είναι εδώ!

Ούτε βήμα πίσω! Όσα είπαμε ισχύουν!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Να συνεχίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα!

Η επόμενη ημέρα είναι εδώ!

Δεν έχει προλάβει να καθαρίσει ο κουρνιαχτός από τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης και οι «ισχυροί» του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού (ΕΕ – ΗΠΑ) βγάζουν τις μάσκες των «εταίρων» για να αποκαλύψουν την πραγματικότητα. Ολοένα και πιο καθαρά φανερώνεται πλέον το στυγνό και κυνικό πρόσωπο που προστάζει εδώ και τώρα την πιστή και απαρέγκλιτη τήρηση όλων των μνημονιακών δεσμεύσεων και προγραμμάτων.

Η κυβερνητική διαχείριση, λοιπόν, μπορεί να άλλαξε, όχι όμως και η εξουσία. Σίγουρα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα περίοδο και θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε πως «τίποτα δεν έγινε» όπως μας λένε με «περισσή» λογοκοπία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Από τη μια πλευρά στην κάλπη καλούν τον λαό να τους στηρίξει «ακόμα κι αν δεν συμφωνεί απολύτως» μαζί τους. Από την άλλη μέσα στα συνδικάτα κρύβουν την διασπαστική και αναχωρητική γραμμή τους πίσω από το μανδύα της «ταξικής καθαρότητας» του δικού τους πλαισίου.

Η μέχρι πρότινος συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που έχει συνδέσει το όνομά της με την πιο βάρβαρη πολιτική καταπίεση, τα απανωτά μνημόνια, την βαθιά φτώχεια και εξαθλίωση του λαού μας, κατέπεσε κάτω από το βάρος της πλατιάς λαϊκής αποδοκιμασίας. Οι πλατιές δυνάμεις έστρεψαν την πλάτη τους στους εκφραστές εκείνης της πολιτικής που πέντε χρόνια τώρα επέβαλαν άγρια και παρατεταμένη λιτότητα, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, υφάρπαξαν το λαϊκό εισόδημα με απανωτά χαράτσια (ΕΝΦΙΑ, κλπ), καταλήστεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, συνέντριψαν τα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις, γκρέμισαν το κοινωνικό κράτος (Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια), ξεπούλησαν το δημόσιο πλούτο. Έχουμε λοιπόν κάθε λόγο να είμαστε ικανοποιημένοι, που το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου, με τα τελευταία τρομοκρατικά σενάρια της «καταστροφής και του χάους» με τα οποία βομβάρδιζε προεκλογικά το λαό, δεν κατάφερε να πείσει.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Ο πρωθυπουργός έβαλε αδικαιολόγητη απουσία στην παιδεία στις προγραμματικές του δηλώσεις

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων ΔΕ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΒΑΛΕ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις μακροσκελείς προγραμματικές του δηλώσεις ήταν ιδιαίτερα φειδωλός με την Παιδεία (καθώς και την Υγεία και Πρόνοια).

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν δεχτεί πλήγματα και ότι πρέπει να αλλάξει όλο το θεσμικό πλαίσιο όλων των βαθμίδων χωρίς αιφνιδιασμούς και εκπλήξεις σε κοινή συνεννόηση με την εκπαιδευτική κοινότητα. Ένα πρώτο θετικό βήμα είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και συνακόλουθα του νόμου 4186.

Δεν μπορεί να γίνει τίποτε όμως με σχολεία δίχως εκπαιδευτικούς. Ενώ ακούσαμε από τον πρωθυπουργό για επαναπρόσληψη των απολυμένων διοικητικών υπαλλήλων, των καθαριστριών και των σχολικών φυλάκων, δεν αναφέρθηκε καν στην επαναπρόσληψη των διαθέσιμων εκπαιδευτικών και στην επαναφορά των καταργημένων ειδικοτήτων!!.

Τα σχολεία -στη μέση της σχολικής χρονιάς- έχουν ακόμη εκατοντάδες κενά, που πρέπει να καλυφθούν άμεσα, ενώ οι ανάγκες για μόνιμους διορισμούς στα σχολεία ξεπερνούν κατά πολύ τον αριθμό των 15.000 που προβλέπει ο φετινός προϋπολογισμός για όλο το δημόσιο.

Η κατασκευή της «ενδοσχολικής βίας»

Του Λευτέρη Παπαθανάση*

Η είδηση πέφτει σαν κεραυνός. Η Ελλάδα είναι στην τέταρτη θέση (ανάμεσα στις χώρες που μελετήθηκαν) στην έκταση του φαινομένου της «ενδοσχολικής βίας». Το συμπέρασμα είναι το ίδιο άμεσο: κάτι πρέπει να κάνουμε και μάλιστα το συντομότερο! Ποιο άκαρδο τέρας είναι στο κάτω-κάτω ευχαριστημένο με το γεγονός ότι τα παιδιά μας περνούν τόσο άσχημα στο σχολείο, με τραύματα που τους μένουν μέχρι τα γεράματα; (βάλε έναν αστερίσκο εδώ, θα δούμε ποιο είναι το πραγματικό άκαρδο τέρας προς το τέλος…).

Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, τα ελληνικά σχολεία (ακολουθώντας τη διεθνή μόδα) ζούνε στους ρυθμούς του φαινομένου αυτού. Μελέτες για το φαινόμενο, σεμινάρια για το φαινόμενο, επιτροπές και υπεύθυνοι για το φαινόμενο, «δράσεις» για το φαινόμενο. Λέω λοιπόν από την αρχή ότι για μένα το φαινόμενο αυτό είναι μια κατασκευή, μια επινόηση. Ακόμα περισσότερο, ισχυρίζομαι ότι η κατασκευή αυτού του φαινομένου έχει βαθύτερα και σκοτεινά κίνητρα, δηλαδή τη δημιουργία συναίνεσης στην ένταση του κοινωνικού ελέγχου και την πειθάρχηση της νεολαίας.