Παρεμβάσεις ΔΕ και ΠΕ: Για το άρθρο του Α. Τριανταφυλλίδη στην «Αυγή»: «από τα πιο μαύρα κατάστιχα των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών ανά τον κόσμο»

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΠΕ & ΔΕ ΣΤΑ ΔΣ ΔΟΕ ΚΑΙ ΟΛΜΕ

13 1 2016

ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Α.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης ( πρώην απολυμένος της ΕΡΤ3 και νυν βολεμένος στην υπηρεσία των μνημονίων και της τρόικα ) με άρθρο του στην Αυγή σε ένα κρεσέντο νεοσυντηρητικού παροξυσμού που θα ζήλευε και ο Μητσοτάκης, προτείνει για τη δημόσια εκπαίδευση τα πιο αντιδραστικά μέτρα, παρμένα απευθείας από τα πιο μαύρα κατάστιχα των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών ανά τον κόσμο.

Όλα τα έχει ο μπαξές: επαναξιολόγηση από μηδενική βάση των εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ που επελέγησαν πριν από 15 χρόνια, συνεχής, διαρκή και συνολική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με κίνητρα, ίδρυση 13 περιφερειακών σχολών δημιουργίας και ανάδειξης εκπαιδευτικών με τα έξοδα πληρωμένα από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς (!) και όσοι αποφοιτούν επιτυχώς να διορίζονται ως «αριστείς» του κλάδου τους(!!), ωρολόγια προγράμματα 40 ωρών για τους μαθητές με πλεονάζουσες αποδοχές από τους εκπαιδευτικούς που θα εργάζονται στα καινοτόμα αναλυτικά προγράμματα από τους συλλόγους γονέων!!!.

Για το τελευταίο, έχει βγάλει μάλιστα και το κονδύλι – από 0 έως 120 ευρώ (!) ανά μαθητή το μήνα– που με 25ρια τμήματα σημαίνει ότι οι δύο αριστείς εκπαιδευτικοί θα παίρνουν μπόνους 600 ευρώ το μήνα, πληρωμένα από την τσέπη των γονιών!

Παρεμβάσεις ΔΕ: Ο πρωθυπουργός έβαλε αδικαιολόγητη απουσία στην παιδεία στις προγραμματικές του δηλώσεις

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων ΔΕ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΒΑΛΕ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις μακροσκελείς προγραμματικές του δηλώσεις ήταν ιδιαίτερα φειδωλός με την Παιδεία (καθώς και την Υγεία και Πρόνοια).

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν δεχτεί πλήγματα και ότι πρέπει να αλλάξει όλο το θεσμικό πλαίσιο όλων των βαθμίδων χωρίς αιφνιδιασμούς και εκπλήξεις σε κοινή συνεννόηση με την εκπαιδευτική κοινότητα. Ένα πρώτο θετικό βήμα είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και συνακόλουθα του νόμου 4186.

Δεν μπορεί να γίνει τίποτε όμως με σχολεία δίχως εκπαιδευτικούς. Ενώ ακούσαμε από τον πρωθυπουργό για επαναπρόσληψη των απολυμένων διοικητικών υπαλλήλων, των καθαριστριών και των σχολικών φυλάκων, δεν αναφέρθηκε καν στην επαναπρόσληψη των διαθέσιμων εκπαιδευτικών και στην επαναφορά των καταργημένων ειδικοτήτων!!.

Τα σχολεία -στη μέση της σχολικής χρονιάς- έχουν ακόμη εκατοντάδες κενά, που πρέπει να καλυφθούν άμεσα, ενώ οι ανάγκες για μόνιμους διορισμούς στα σχολεία ξεπερνούν κατά πολύ τον αριθμό των 15.000 που προβλέπει ο φετινός προϋπολογισμός για όλο το δημόσιο.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Να αποσυρθεί ο νέος τρόπος προαγωγής των μαθητών και η τράπεζα θεμάτων

• ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ
• ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΜΑΖΙΚΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ
• ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4186 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Απροκάλυπτα και με τη μέθοδο του σοκ, προχωρά πια η κυβέρνηση στην υλοποίηση του στόχου της, για μαζικό διωγμό των μαθητών από το Λύκειο (Γενικό και ΕΠΑΛ) και κατεύθυνσή τους στη μεταγυμνασιακή κατάρτιση και την μαθητεία – τζάμπα εργασία για τον εργοδότη.

Τρεις ημέρες πριν το ξεκίνημα των εξετάσεων, το Υπουργείο Παιδείας ανοίγει την περίφημη Τράπεζα Θεμάτων, ώστε να εξοικειωθούν δήθεν, μαθητές και καθηγητές, για τις εξετάσεις! Και αυτό, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες και τα αιτήματα για τη μη εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων και του νέου τρόπου προαγωγής των μαθητών, τόσο από τους Εκπαιδευτικούς και την ΟΛΜΕ, όσο και από τους γονείς! Και παρά και την επισήμανση ακόμα και των δικών του Συμβούλων του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ότι δεδομένων των προβλημάτων με την ύλη και τη μη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων –από το Μάρτιο υποτίθεται ότι η Τράπεζα Θεμάτων θα άνοιγε- θα ήταν καλύτερο να εφαρμοστεί πιλοτικά.

Ημερίδα ΕΛΜΕ Λέσβου

 

Για το πρόγραμμα της ημερίδας:

Εκ βαθέων

Του Στέλιου Μαρίνη

 

Είχα ένα όνειρο. Πίστευα ότι το κλειδί για να ανοίξεις τα μυαλά των μαθητών σου ήταν πρώτα να ανοίξεις τις ψυχές τους. Πίστευα ότι μπορεί να μη χρειαστούν ποτέ στη ζωή τους τη διακρίνουσα τριωνύμου, αλλά πάντα θα χρειάζονταν το διερευνητικό στοχασμό, την αυτοπειθαρχία, την αυτοεκτίμηση και το σεβασμό των άλλων. Πίστευα ότι αυτές οι αρετές δεν αποκτώνται με κουρίκουλουμ ούτε, βέβαια, με πλάνο για να βγει η ύλη, αλλά με προσέγγισή τους, με ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησής τους, με την καλλιέργεια εσωτερικών κινήτρων για την απόκτηση της γνώσης. Πίστευα ότι οι τελικές εξετάσεις δεν έχουν καμιά παιδαγωγική αξία, αφού δεν δίνουν περιθώριο βελτίωσης, αλλά απλώς κατατάσσουν τους μαθητές μέσω μιας κλίμακας που δεν λέει τίποτε. Πίστευα ότι, εφόσον υπάρχουν, στόχο έχουν να δώσουν στο μαθητή την αφορμή να συνοψίσει και να οργανώσει τις γνώσεις του και να τον ασκήσουν στη συγκέντρωση της σκέψης σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και όχι να τον απορρίψουν ή να του ανοίξουν το δρόμο για μια επαγγελματική πορεία. Πίστευα ότι η γνώση είναι προνόμιο ελεύθερων ανθρώπων και μεταδίδεται με ενδιάμεσο ελεύθερους ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν. Πίστευα ότι οι μαθητές δεν μαθαίνουν όπως οι μηχανές, εκτός αν στόχος μας είναι να παραγάγουμε υβρίδια ανθρωπομηχανών. Πίστευα ότι, όταν η κοινωνία βρίσκεται σε πνευματική και ηθική έξαρση, το σχολείο στοχεύει στην ένταξη των μαθητών σ’ αυτή την κοινωνία, αλλά όταν η κοινωνία βρίσκεται σε παρακμή, το σχολείο παλεύει να προετοιμάσει ανθρώπους που θα αλλάξουν την κοινωνία.

Τράπεζα αιμάτων

του Στέλιου Μαρίνου

(Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις)

Τράπεζα θεμάτων

Μια ακόμη πτυχή του πολέμου ενάντια στα δικαιώματα του λαού

Όταν είσαι καθηγητής Πανεπιστημίου, αρκεί να μη χάνεις ώρες διδασκαλίας για να ολοκληρώσεις τη διδασκαλία του μαθήματός σου μέσα στο Ακαδημαϊκό έτος. Θεωρείται δεδομένο ότι η ακαδημαϊκή διδασκαλία περιορίζεται στην καλή παρουσίαση του μαθήματος. Ο καθηγητής διδάσκει. Αν περισσέψει χρόνος απαντά σε ερωτήσεις, οι δε απαντήσεις του μπορεί κάλλιστα να είναι απλώς παραπομπή σε πηγές – βιβλιογραφία. Την ευθύνη να μάθουν το διδασκόμενο αντικείμενο έχουν οι φοιτητές.

Η μεταφορά, όμως, του μοντέλου αυτού στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ακυρώνει κάθε παιδαγωγική αρχή. Χιλιάδες έρευνες πρέπει να πάνε στα αζήτητα, η δε επιστήμη της παιδαγωγικής συνολικά καθίσταται άχρηστη για τους εκπαιδευτικούς του Λυκείου.

Ημερίδα Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων Κινήσεων

Γ. Γρόλλιου: Προοδευτική εκπαίδευση και αναλυτικό πρόγραμμα

Γιώργος Γρόλλιος, «Προοδευτική εκπαίδευση και αναλυτικό πρόγραμμα», εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, 2011.

Του Τάσου Λιάμπα*

Στο βιβλίο του «Προοδευτική εκπαίδευση και αναλυτικό πρόγραμμα» ο Γιώργος Γρόλλιος έχει στο επίκεντρο τη μελέτη της προοδευτικής εκπαίδευσης σε σχέση με τη δημιουργία και την ανάπτυξη του πεδίου του  αναλυτικού προγράμματος.

Αναφέρεται στην περίοδο από τα τέλη 19^ου αι. μέχρι τέλη ’50 στις ΗΠΑ τότε που το κίνημα της προοδευτικής εκπαίδευσης  βάζει ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στην εκπαίδευση, καθώς αυτήν την περίοδο: γεννιέται, ακτινοβολεί  και παρακμάζει. Ο Γρόλλιος για τη μελέτη «των οπτικών για το σχεδιασμό του αναλυτικού προγράμματος, οι οποίες διατυπώθηκαν στο πλαίσιο του κινήματος της προοδευτικής εκπαίδευσης και το μέγεθος της επιρροής τους», αξιοποιεί εκτεταμένη βιβλιογραφία από το επιστημονικό πεδίο της ειδικότητάς του, την οποία  επεξεργάζεται εντάσσοντάς την  στη ροή της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ιστορίας των ΗΠΑ. Από ’δω είναι που αντλεί και τα   κοινωνικοπολιτικά κριτήρια, για να διακρίνει τη μελέτη του  σε τρεις  ιστορικές περιόδους: α) Επίχρυση έως Προοδευτική εποχή (1875-1918), β) Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έως Μεγάλη ύφεση (1918-1941) γ)Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος έως Ψυχρός πόλεμος (1941-1957).

 Με διεισδυτική ματιά  σε κάθε περίοδο  ανατέμνει  τις βασικές όψεις των υλικών σχέσεων, τις κοινωνικές, πληθυσμιακές  και πολιτικές διεργασίες  στη μητρόπολη του καπιταλισμού,  θέτοντάς τες ως υπόβαθρο στην ανάλυσή του. Στο πλαίσιο αυτό,  αναδεικνύει τον κυρίαρχο ρόλο των επιχειρήσεων στην οργάνωση και λειτουργία της κοινωνίας, μέσω των οποίων οι εκμεταλλευτικές σχέσεις κατισχύουν σε κάθε πτυχή της και οξύνουν την ένταση της ταξικής σύγκρουσης με τις ζωντανές δυνάμεις της εργασίας.