Η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (ΠΕΦ) σχετικά με τα θέματα στην Νεοελληνική Γλώσσα της Γ’ Λυκείου έδειξε για άλλη μια φορά πόσο μακριά είναι από την πραγματικότητα της εκπαίδευσης και τις ανάγκες των μάχιμων φιλολόγων.
Του Παναγιώτη Σωτήρη
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε αρνήθηκε να πάρει θέση απέναντι στο βασικό πρόβλημα με τα φετινά θέματα, που ήταν ο βαθιά φρονηματικός χαρακτήρας τους. Πιο συγκεκριμένα δεν είχε ούτε μια κουβέντα να πει για το πώς το πώς το κείμενο που δόθηκε εξωράιζε την πραγματικότητα της ελαστικής και επισφαλούς εργασίας, για το πώς το θέμα Β1 ζητούσε από τους μαθητές απλώς να αναλύσουν και να περιγράψουν ως αυτονόητο δεδομένο την εργασιακή περιπλάνηση, για το πώς το θέμα έκθεσης τους καλούσε να νομιμοποιήσουν τόσο την εργασιακή επισφάλεια όσο και την αποδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος στο όνομα της «δια βίου εκπαίδευσης».
Ότι το Υπουργείο Παιδείας και τα στελέχη του, σε μια περίοδο παροξυσμού της επίθεσης ενάντια στους εκπαιδευτικούς και τη δημόσια εκπαίδευση, δεν θα δίσταζαν να προκρίνουν ένα κείμενο και ένα θέμα που προβάλλει τον ακραίο φιλελευθερισμό που θέλει τη μάθηση να είναι ατομική «επένδυση» και όχι συλλογικό δικαίωμα και κατάκτηση, ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Όμως, η εκκωφαντική σιωπή της ΠΕΦ, ενός φορέα που κατεξοχήν θέλει να εκπροσωπήσει τους φιλολόγους της δημόσιας εκπαίδευσης, πάνω στην ιδεολογική διάσταση των φετινών θεμάτων ούτε αυτονόητη είναι, ούτε εκφράζει την αγωνία όσων φιλολόγων παλεύουν, στα σχολεία και στα φροντιστήρια, να μην αναπαράγουν απλώς τις κοινοτοπίες του κυρίαρχου ιδεολογικού λόγου.
Όσο για το μόνο σχόλιο που βρήκε να κάνει η ΠΕΦ, δηλαδή την υποτιθέμενη ασάφεια του θέματος Β4, το μόνο που κάνει είναι να παρουσιάζει τους φιλολόγους όχι μόνο ως ιδεολογικά συμμορφωμένους αλλά και ως ανεπαρκείς στο ίδιο τους το αντικείμενο. Από πότε χρειάζεται ρητή διευκρίνιση η τεκμηρίωση των απαντήσεων; Είναι ή δεν είναι υποχρέωσή μας να διδάσκουμε τους μαθητές ότι πάντοτε πρέπει να τεκμηριώνουν με βάση το κείμενο το όποιο σχόλιο κάνουν;
Σε μια περίοδο που η δημόσια εκπαίδευση βάλλεται από παντού και που οι ανθρωπιστικές επιστήμες ολοένα και περισσότερο θα παρουσιάζονται ως περιττές πολυτέλειες, η ιδεολογική αφασία της ΠΕΦ το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει την απαξίωση των φιλολόγων και των φιλολογικών μαθημάτων.
Αγωνιστική Παρέμβαση ΕΛΜΕ Λέσβου 
16/05/2010 στο 5:51 μμ |
ΠΕΦ:Κρατάμε άδεια ονόματα; Μήπως πάλι το κενό έχει το όνομα που με ακρίβεια το αντιπροσωπεύει; Μας εκφράζει τους φιλολόγους ένας τέτοιος πνευματικός δοσιλογισμός; Έχουμε παραδοθεί όταν γύρω μας η κοινωνική πραγματικότητα ίσα ίσα τώρα, σε τούτη τη βαθιά ρωγμή που ανοίγεται,κατασταίνει καθαρότερες τις προθέσεις της εξουσίας, είναι τόσο αφυδατωμένη η σκέψη από τα ήσσονα υλικά ανταλλάγματα των θέσεων, τα όποια ελαχιστα βάθρα;
Ανταλλάσσουμε μαργαριτάρια με πέτρες. Απίστευτη πνευματική υποβάθμιση δεν είναι το θέμα της έκθεσης, διότι πολύ καθαρά εκπορεύεται και εκφράζει την κυρίαρχη ιδεολογία, απίστευτη είναι η σιωπή των… φυλάκων. Γιατί επιτέλους δεν αναφωνούν ΤΙ ΘΕΛΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ; Χρειάζεται προωθημένη επαναστατικότητα; Από Παπανούτσο ας αρχίσουν.
Οχι, ασφαλώς όχι δεν είναι αθώα η σιωπή. Και μάλιστα ουσιαστικά δεν είναι σιωπή. Καταγράφεται ως σκανδαλώδης ιδεολογική συμπόρευση με το σκοτάδι που έρχεται.
Περιμένω κι εγώ να καταγγελθεί επίσημα συνάδελφε Κάτσικα.